Na de Kerstdagen komen de Restdagen dat scheelt een ‘K’ maar ze zijn minstens zo leuk!

Siebe en Zelda waren er nog totenmet zondag en daar hebben we goed gebruik van gemaakt. We hebben namelijk op zolder gespeeld. Dat is spelen zonder dat het iets om handen heeft maar desondanks (of juist daardoor) het allerleukst is.

Wat doe je dan? Nou dan doe je op-het-bed-laten-vallertje en op-de-balk-zittertje (dat doen Siebe en Zelda en dan kijk ik) en Dzjez-op-het-bed-gooiertje en zo van die dingen en voordat je het weet is er een uur voorbij. Ik loop natuurlijk zelf naar boven en naar beneden. Niet te langzaam, want dat is saai.

Dzjez heeft met mij gedaan wat Siebe en Zelda ook met hem hebben gedaan. Klappen in je handjes zingen en dan met de beentjes (beentjes?? heb ik die ook? Nou in ieder geval om mee te klappen.

Lopen is voor later, alhoewel ik zeker al nul komma 8 seconden heb gestaan, met ondersteuning weliswaar. Ach, lopen kan ik de rest van m’n leven nog. Nu kan ik eerst de wereld liggend en zittend in de wipper bestuderen.

Trouwens waar gaat het eigenlijk om? Plezier hebben in het leven! Of niet soms. Ik zeg, als ik dit gevoel kan vasthouden tot m’n achtentachtigste dan is het goed (daarna mag ik een grumpy old man worden), maar tot die tijd lach ik het leven tegemoet!

Ik ben ook in bad geweest en daar heb ik met de Bumba-dingetjes gespeeld. Allemaal op een rij gezet en dan tegen mama zeggen: “Camera”. Dat doet ze dan ook en dus is er nu een filmpje.

It wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.