Ik kan niet stoppen met het vastpakken van dingen. Ik wil alles grijpen wat voor handen komt en naar me toetrekken of omdraaien of wegduwen. Ik groei als kool en daarom eet ik buitenproportioneel veel.

Papa schrikt daar soms van.
Mama weet niet hoe snel ze een tweede potje op moet warmen!
En ik? Beentjes in de lucht en onblij tot ik weer eten krijg.

Tsja, kleine Jays worden groter.

Vandaag had ik ook het eerste besef van de leukheid van de Teletubbies! Wat zijn die toch leuk zeg. Ik weet niet waarom, maar als ik ze zie krijg ik een heel blij gevoel van binnen. Heel blij!

Ik vind het sowieso heel gezellig. Met Dzjez en papa en mama. Elke keer als ik ze zie, word ik blij. Dzjez is denk ik ook blij met mij, want hij houdt me graag vast.

Klopt!

Ik wacht geduldig af totdat je groeit. Groot genoeg bent om te lopen en te rennen, want dan moeten we de Vesting en de omgeving ontdekken! Klimmen, kruipen, ravotten, vallen en met open knietjes en kapotte broeken naar huis gaan en om een pleister vragen.

Maar daar moeten we nog even mee wachten en ondertussen maken we grapjes en lezen we boekjes. Ik heb geduld.

Ik oefen in de tussentijd goed met praten en het zoeken naar humor-in-de-kleine-dingen. Bijvoorbeeld m’n buik laten zien aan mama. Genoeg grapjes op voorraad!

It wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.