JA, ik moet het toegeven, ik doe de spannende, opvallende, baanbrekende en spraakmakende dingen vooral als er niet gefilmd wordt. Behalve lachen dan. Dat doe ik ogenblikkelijk.

Nu vraagt een nieuwsgierige lezer zich natuurlijk af wat dat dat is.
En de minder nieuwsgierige lezer misschien ook.
Dat heb je zo met dingen die interessant klinken, maar waarvan je de details nog niet kent.

Daarover gesproken, dat is een beetje mijn leven, want er zijn eigenlijk heel veel dingen die spannend lijken en die ik nog niet ken. Spelen, praten, lachen, met Dzjez spelen, naar de creche. Daar vinden ze ons gezelligerds en kletsmajoren. Vooral Dzjez. Die gaat tijdens het eten zingen en handjes vast pakken van de buurkindjes. Dat mag helemaal niet, maar wij vinden soms gezelligheid belangrijker dan regels.

Oh, ja!
Wat ik dan doe als de camera niet kijkt!

Klappen in m’n handjes! Dat die ik dus. Uitgebreid en lang. Dat begon met klappen in de voetjes (dat doe ik nog steeds). Maar als papa het wil filmen, stop ik. Ze kunnen alles proberen, maar ik klap niet meer in m’n handjes. Ik heb het toch gedaan? Je hebt het toch gezien? Ik kan het. Next!

Zelf gaan zitten. Dat kan ik dus ook. Ik draai op m’n buik, m’n billen gaan omhoog en dan, als een waar mirakel, schijven m,n billen naar beneden over de grond en ‘ploep’ ik zo in de zitstand. Handugh! Maar ook hier geldt: Als mama het wil filmen doe ik het niet.

En Douwe was jarig!
Wij kwamen aan en ik zag Douwe voor ons uit lopen met zijn moeder. Douwe had mij niet gezien dus ik loop achter hem aan en op het pleintje, als hij me ziet, danst hij naar me toe en roept Dzjez, Dzjez! Binnen hebben we zijn verjaardag gevierd en heel HARD gezongen en HOERA geroepen. En,… ik heb een kadootje gekregen. Van hem! Een kleurboek. Dat is lief.

Oh ja.
Je kunt er niet jong genoeg mee beginnen, maar ik heb een schoenfetish. Elke keer als ik de schoen van papa zien ( en die heeft er veel) dan moet ik die aantrekken! En dan ga ik er op lopen. Dat gaat niet super, maar oh, wat staan ze goed.

Nou ja, dat was het voor nu. We hebben veel gespeeld, gelachen, gepuzzeld, gedanst, gelezen, …

OK 2 dingen nog!

1. Ik heb een nieuw lievelingsboek. Kabouter Hotze. Dat heet Hotze de Botskabouter en is supergrappig! Ik lees dat elke avond met Papa. Morgen doe ik een foto.
2. Als ik ’s ochtends Jay van bed haal doe ik mijn hand op het gaas en dan doet Jay zijn hand op mijn hand op het gaas. Even energie doorgeven. Mama heeft dan glinsterende oogjes.

It wie wer in moaie tiid.

Deze slideshow vereist JavaScript.