Allereerst ben ik gewoon opgestaan op zaterdag. 20 over 7 dus best goed.

Ik ben met papa naar beneden gegaan, heb een flesje melk gedronken, we hebben TV gekeken en de tijd tikte voort. Totdat ineens de telefoon ging…. Mama nam op. Gek? Het was ons huis dat haar belde, maar wij zijn thuis dus…. WIE BELT ER DAN?

Een groot mysterie inderdaad en de haren op mijn armen stonden recht overeind! Een inbreker, een geest van een van de vorige bewoners die het niet eens is met de kleur van de gordijnen? Iets anders bovenaards? Papa zei: Dzjez, ga jij maar naar boven….

OK, zei ik vrolijk en ik ging. Eerst de eerste trap op. Toen de tweede trap op. De trap naar zolder. Ik doe de deur open en…. SIEBE! Ineens is hij daar. Zomaar, onverwacht via een of andere worm whole die hij gevonden heeft en hopla op de zolder transporteert (Siebe wil wetenschapper worden en papa heeft gezegd dat hij een VerplaatsMachine moet uitvinden. Dat gaat reuzehandig zijn)!

Maar eerst met de blokken bouwen!

Zelda is er niet die heeft een feestje bij haar beste vriendin. Goeie reden zeg ik.

Mijn dag is al goed, maar hij werd nog beterder. Wij gingen naar Drachten om te klussen bij Tessa, maar eerst langs Pake en voor mij betekent dat: Pake Swannie Beppe Tessa Nynthe Siebe Papa en Senn. Senn is mijn goede vriend en zorgt altijd dat alles goed gaat bij me.

Maar eerst zijn we naar Pake gegaan en die woont op de boerderij-vol-verrassinge-ruimtes-en-onopgemerkte-zaken en dat is een 123,5% garantie voor veel plezier. Terwijl papa koffie dronk en alle delen van de kast die naar Tessa ging bij elkaar sprokkelde, gingen ik en Siebe spelen. Siebe ging ook racen op de racefiets van Pake. Cool.

Daarna gingen we naar het oude nieuwe huis van Tessa en daarna gingen we naar het vertrouwde huis van Beppe waar we ons helemaal suf gespeeld hebben. Met alles wat los en vast zat en tussendoor heb ik ook nog anderhalf uur bijgetankt in bed. Dat is nodig voor zulke dagen.

Aan het eind van de dag hebben we patatjes gegeten en was ik nog lang niet moe.

In de auto ben ik nog goed naar alles gaan kijken, deed de deur open en papa gaf en woest kreet, ik schrok me te pletter en ging daarna weer braaf omme heen kijken, totdat ik na 8 minuten zei: “Mag niet hè? Nee, zei papa, dat mag niet dus.

Daarna riep ik nog een keer Jonguuuh! En toen ben ik inslaap gevallen. Thuis heeft mama me nog met een oog open, een flesje melk gegeven en toen ben ik verder gaan spelen in m’n slaap. Dat heb je met dit soort dagen.

Vandaag was Siebe er nog en heb ik heel lang geslapen! Wel 2 keer wakker geweest van de dorst en de droom, maar daarna vlot terug in slaap tot 9 uur!

Ik was toen al wakker en zat gezellig bij mama. Ik ben weer met een stralende lach opgestaan. Misschien heb je het gemerkt deze ochtend en daarna moest ik eerst hard een flesje drinken.

Ik heb gisteren een heerlijk dagje met mama thuis gehad. Dat is ook wel eens goed; een Jay Day. Gezellig samen winkelen, kletsen en knuffelen. Niet dat ik Dzjez er niet bijwil hebben hoor, maar hij kan al lopen en praten en die dingen en ik kan daar alleen maar aan denken. Ik bedoel maar.

We hebben ook naar schaatsen gekeken en weet je wat? We hebben goud gewonnen en mama was heel blij! Die was telkens aan het praten, maar ik keek omme heen en zag niemand, dus ik denk dat ze tegen de televisie praatte. Ze sprong op nog voordat ze over de finish waren! De vrouwen hebben ook goud gewonnen! Ook papa en Siebe waren buiten zichzelf van blijdschap!

Oh ja, mama is reuzesterk!
We zijn naar de winkel geweest en daar zijn heeeel veel mensen en daar word ik heel vrolijk van. Ik had kramp in mijn kaken van vrolijkheid. Ik moest tegen iedereen lachen en zwaaien. Winkelen is leuk, maar het duurt dan wel even voordat ze we klaar zijn. Uiteindelijk laat thuis en mama trekt de binnendeur achter zich dicht en heeft de kruk in de hand. Gelukkig kon ze buitenom… Poeh!

Oh ja, ik heb ook de aanzet gegeven voor een nieuwe modetrend, die niet alleen mooi is, maar ook nog eens praktisch. 2 verschillende sokken dragen. Een Blaaauwe en een Gggroene. Dat is super mooi. Papa had ze boven aangedaan en ik kon niet wachten om het aan mama te laten zien! Ik maakte er zelfs een sprongetje bij.

Dat doe ik wel meer. Er is veel aan de hand in mijn hoofd, waardoor er altijd wel iets te binnen schiet (als ik de iPod niet in het vizier krijge, want dan moet ik daar mee bezig natuurlijk. En het liefst in de ‘negatieve’ kleuren, Dat kan en ziet er niet uit, maar ik wil dat wel. Mijn ogen houden van dat contrast).

We hebben ook nog gedanst.

Het zondag, het is 16:00, tot nu toe wie it wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.