Gezellig weekendje!

We gingen zaterdagochtend op de fiets naar de bloemist en daarna naar Evelyn, want die was precies vandaag jarig! Altijd op de zelfde dag als papa. Makkelijk te onthouden, en met zijn allen op de fiets. Ik in de bakfiets met mam, Dzjez achterop bij papa en Zelda zelf op de fiets. Tegen de wind een beetje, maar lekker fris.

Bij Evelyn waren allemaal lachende gezichten en toen ik gejend was en zelf kon spelen, was ik wat gerustgesteld. Grote wereld voor zon kleine  baby.

 

 

Achterop de fiets van papa is lekker op en neer hobbelen. Die heeft zijn eigen veersysteem. Fijn is dat!

Gezellig om IEDEREEN te zien, behalve de konijnen. Die bekijk ik liever op afstand… Groot, wit en heel erg harig! Ooit komt er een tijd wanneer ik het niet meer eng vind. En cavia’s, schapen, geiten, honden, poezen en varkens. Ooit.

Op de terugweg hadden we pech! De kleine regendruppels werden groot en zelfs een beetje hagel. Ach, wat nat is droogt weer op (en ik zat achterop, dus lekker uit de wind en regen!). Jay was zelfs in slaap gevallen, dat is echt zo’n bikkel hè! Hup naar boven en naar bed, en ik een paar minuten later… Zo’n dag heeft wel impact en weet je wat?

Toen ik opstond waren Senn en Nynthe en Beppe en Tessa bij ons! Gezellug! En Zelda was er ook nog, dus dubbelgezellig!

Ik heb ook lekker meegespeeld en gewaved. ’s Avonds had ik wel een beetje last om in slaap te vallen, want ik was nog wakker en ik denk dat er een nieuw tandje om de hoek komt kijken. Uiteindelijk, met veel melk en een zetpil, ben ik lekker in slaap gevallen.

Ik werd zondag lekker laat wakker (nadat ik om 6 uur nog een volle fles melk heb gehad) en toen waren Zelda en Dzjez al op. Het was een gezellige zondag met een lekker fruithapje. Want ik had al weer honger! Die groeistuipen toch!

Gekke Dzjez heeft ook nog met me gedanst op Tsunami. Dat is zijn lievelingsliedje en hij weet het zelf te vinden! Ik zit dan gewoon in m’n stoel, maar als ik straks kan lopen….. Let dan maar eens op!

Ik heb lekke ge-aaipad en grapjes gemaakt, Niet toen ik moest eten. Toen was ik ONlief en heb lang en hard gebruld. Ik wilde niet eten en daar was mama het niet mee eens. Meer dan een uur… Uiteindelijk heb ik dan toch gegeten. Tsja, een mens moet toch wat!

Zelda was toen al onderweg naar huis met papa. Die komt straks weer thuis.

It wie wer in moaie tiid.

Deze slideshow vereist JavaScript.