Deze keer gaat het niet alleen over ons, maar ook over papa en mama.
Die kwamen ons namelijk woensdag ophalen nadat zij gezeild hadden op het Gooimeer. Meer van dat zeg ik, en er was ook nog harde wind geweest zeiden ze. Dat zal wel, want zeilen doe je met wind, zo is het. Later als wij groot zijn willen we ook zeilen. Ik en Jay in een bootje. Dat is een mooi vooruitzicht.
Wij hebben ook water plezier gehad hoor. Gisteren (zaterdag), want toen was het behoorlijk warm weer en had papa een badje neergezet. Ik vond dat geweldig! Zelf in en uitklimmen alsof ik nooit iets anders had gedaan! EN het was nog maar de eerste keer! Zelfs Dzjez vond het ondiep genoeg om er in en uit te gaan, ik bedoel maar. Stap voor stap komt hij wel over zijn watervrees heen!
Ik ben al over mijn watervrees heen! Ik plas namelijk al zelf!
Echt zelf bedoel ik dan hè. Als ik zonder luier loop, klim ik zelf op de wc, doe mijn afwaterbehoefte en klim er weer af en trek door. Ik bedoel maar! Papa en mama hebben zelfs “Pull-Upp” luiers gekocht, dus dan kan ik op de crèche ook. Handug!
Wat we vandaag ook nog gedaan hebben is fietsen lopen en het was lekker weer! Als je goed kijkt, zie je papa op de achtergrond. Die is aan het rekken. Daarom houdt hij het rek vast… We zijn ook even gestopt bij de kinderboerderij. Even snel dag zeggen en dan weer door.
Daarna nog even naar de markt, maar op 1 of andere manier ga ik dan altijd gillen! Misschien omdat er dan teveel mensen zijn of zo. In ieder geval, als we na de visjes, de nootjes, de bloemetjes en de groentjes weer terug naar huis gaan, ben ik weer stil en extra blij! Extra, gewoon omdat het kan.
Vrijdag zijn we e i n d e l i j k naar de buurvrouw gegaan. Eindelijk, want ik heb er wel een half uur over gezeurd en toen zijn we eerst nog naar de winkel gegaan, en toen pas zagen we haar en toen pas mocht ik er naar toe. Jay wilde ook maar die kon niet over het muurtje klimmen… Ik heb veel gebabbeld en naar de regenton gekeken. Altijd goed, contact houden. Daarna ben ik weer naar huis gegaan.
Ik heb trouwens gehoord dat papa een taart gemaakt heeft. Een aardbeienkwarktaart. Helemaal zelf en geen pakje. Dat is lekkerder zegt hij. Ik weet dat nog niet, maar heb ook gehoord dat we dat vandaag gaan proeven… Ik hou je op de hoogte.
Ik heb dus iets met brillen en vind het leuk om ze zelf op te zetten. Soms doe ik dat samen met Dzjez, maar dat is niet strikt noodzakelijk.
Ondanks het feit dat ik niet praat of loop, doe ik meer en meer dingen zelfstandig. Zoals muziek maken. Dat vind ik gaaf. Iets doen en dan met een auditief resultaat. Oorzaak-gevolg en ik ben verantwoordelijk.
Ik heb ook een theorie over mijn ‘situatie’. Het is simpel: Er zijn zoveel indrukken om me heen (Dzjez, papa, mama, Siebe, Zelda, crèche) dat ik het gewoon absorbeer en geniet. Daarom lach ik ook zoveel. Plus, de vrolijkste baby van de wereld zijn, kost ook energie!
Een ander oorzaak-gevolg dingetje is dat als je een broodje met appelstroop eet, dan kan het zijn dat je gezicht er onder komt te zitten. Nou ja! Nou en?
Trouwens, je kunt je goed verstoppen onder het badje. Zelfs zo goed dat ik moeite had mezelf terug te vinden!
Oh ja, we hebben ook nog even gedonderjaagd met papa. Dat is altijd een mooie afsluiter van de dag! Lekker gek doen en hard lachen. Dat doe ik ook meer en meer met Jay. Samen spelen en samen lachen. Het is niet erg dat hij nog niet praat, hij begrijpt humor en de spelletjes. Daar begint het.
Dus, dat is het voor nou. We hebben vast wel meer dingen beleeft, maar dat komt nog wel.
It wie wer in moaie tiid.
Dzjez & Jay 