Dat mag ook wel eens gezegd worden.
Ik heb je ver voor dat je er echt was al aangekondigd en al bedacht en besproken wat we samen gaan doen. Als broers, de Bende van Hoff en de ridders van de Vesting, maar nu je groterder wordt, merk ik dat er geen woord van onwaar is. Je bent een gezellige, leuke, lieve, lachbekerige, grappige en slimme broer. Nu al en je kunt nog niet eens praten en lopen.
Soms denk ik dat je het er om doet. Dan kun je langer baby zijn en soms heb ik het gevoel dat papa en mama dat helemaal niet erg vinden. Ik denk dat wij denken dat je nog lang genoeg groot gaat zijn en dat dit een fijne periodes. En met fijne periodes is het zo dat je er zo goed mogelijk van moet genieten, zo lang je kunt. Van het echte en de gedachte er aan achteraf, want dat is volgens je brein namelijk precies dezelfde ervaring.
Je voelt hem al.
De kunst is om een levendige fantasie te hebben. Hoe levendiger die is, hoe meer je je brein voor de gek kunt houden. Het woord fantasie is niet voor niks afgeleid van phantazein, wat zichtbaar maken betekent!
Ik ben ook blij dat jij er bent, of eigenlijk al was moet ik zeggen, want ik kan me geen beter welkom heten als je geboren wordt met jou als broer! OK, zonder sentimenteel te worden natuurlijk, want zo zijn we niet. Daar zijn we te stoer voor.
In dat opzicht ben ik blij dat ik GROEI en begrijp wat spelen is, maar bovenal spelen leuk vind!
En wat betreft nog niet kunnen praten en lopen, Dzjez heeft daar een punt 😉
De achtergrond heeft nog een extra dimensie. Door niet te focussen op lopen en praten kan ik m’n lach en gevoel voor empathie ontwikkelen. Moeilijke woorden voor prioriteiten stellen, wat op zich ook al weer een moeilijk woord is!
It wie wer in moaie dei.
Dzjez & Jay 