Dus, als je loopt wordt onder normale omstandigheden alleen de onderkant van je voet vies.
Als je vooral kruipt blijft de onderkant vooral schoon en zacht en soepel en wordt de bovenkant, tot aan je knieën zeer stoffig.
Bovendien is het zo dat een zandbak na de regen ook niet bijdraagt aan een kraakrode korte broek. Integendeel. Dat wordt een camouflagebroek voor als je onopvallend door een aardbeienveld wilt kruipen.
Niet dat ik niet kan staan, alleen is het maar een seconde of 3.
Daarna denk ik “oh nee, ik sta, en juist bij die gedachte val ik om. Daarna moet je het ook niet nog eens proberen, want ik trek m’n benen in als een geschrokken kikker en weiger te gaan staan. Dan kan ik ineens wel weer heel goed zitten en kruipen.
Kruipen kan ik als een brandweer. Gelukkig ben ik nog maar 1 jaar en 5 maanden en heb ik de rest van mijn leven nog om te lopen en te rennen. Dus.
Ik ren ook, maar dan heel vaak naar de WC. Om te plassen en te poepen dat het een lieve lust is. Ik denk dat ze er bij de rioleringsdienst Naarden raar van opkijken….
Bij de crèche kijken ze er ook van op. Vooral van die mooie onderbroekjes die ik heb. Alleen daarom al hopen ze dat ik in mijn broek plas, want dan kunnen ze een andere aantrekken voor de mooi!
We zijn ook nog gaan winkelen met mama. We hebben nieuwe kussens gekocht en daar stond een heel bijzonder, mar ook onwaar bord. Waarom denk je dat ik die stelling hier poneer?
Ik kan tegenwoordig ook kastjes opendoen, maar vooral ook wat dan in die kastjes zit er uit halen om eens in detail te gaan bekijken wat er allemaal inzit. Veel dus, maar net niet wat ik zoek. Op naar het volgende kastje. En is het leven soms ook niet zo?
a.k.a Jay
It wie wer in moaie tiid