Met vertraging en kort

Vorig weekend waren Siebe en Zelda er nog en zijn we naar Nynthe geweest.

Niet dat we echt een aanleiding nodig hebben om daar naar toe te gaan, maar in dit geval was ze jarig. En dat moet gevierd worden (en dat hoeft niet persé met z’n vieren, dat kan ook best met 5, 6, 10 of 21).

We zaten in ieder geval met z’n zessen in de auto en dat kan, want die is groot. Luid zingend en met veel blijdschap en vrolijkheid kwamen we aan. Aldaar waren ook 2 poezen. Heel klein maar indrukwekkend genoeg om er met een grote boog om heen te lopen en een halve meter in de lucht te springen als ze per ongeluk naar ons keken. Voor de rest zagen ze er eigenlijk best poezelig en lief uit. Een beetje zoals een fijne knuffel, alleen dan met een kloppend hartje…

Pake kwam ook nog en dat was feest bij een feest.
FEEST dus.

Hij was goed gehumeurd en alleen zonder Swannie. Dat was niet erg want dan hoor je hem ook eens praten en dat kan hij goed. Hij was blij ons te zien en dat is logisch. Want wij zijn ook altijd blij ons te zien.

Er is ook nog een deel van de foto’s dat nog verder terug gaat dan afgelopen weekend en op die foto’s is te zien dat ik nog niet kan lopen en een fascinatie heb voor WC’s. En aangezien Dzjez zeer regelmatig naar de WC moet tegenwoordig, komt het ook regelmatig voor dat de WC deur open staat en dat is voor mij dan weer aanleiding om te kijken of er in het binnenste van de pot ook iets te beleven valt.

Eén foto is in dat kader niet gemaakt, en dat is de foto waar je nog net twee beentjes boven de rand uit ziet komen. GEEN paniek, ik ben ok en heb hooguit wat egoschade opgelopen…

Die hele week waren Siebe en Zelda er ook en waren we een echt nieuw samengesteld gezin. Papa had alleen maandag vrij en moest de rest van de week werken en was er dus niet.

’s Avonds betekent dat gezelligheid, want dan is het spitsuur met mama als de grote REGELAAR en ORGANISATOR van het geheel die er voor zorgt dat iedereen te eten en te drinken krijgt en de kleinsten onder ons niet in de WC verdwijnen.

HIEP HIEP HOERA voor MAMAAAAH zingen we in koor en op de achtergrond klinkt een lied van de Kelly Family en krijgen we spontaan zin om het boek Afkes Tiental te lezen!
En ik kan nog niet eens lezen.

Met Siebe en Zelda is het echt BERENGEZELLIG. Ik/we vind(en) het zo fijn dat ze er zijn. Dan is er altijd wat te beleven. Wij waren woensdag en vrijdag ook thuis, dus was het echt gezellig. Donderdag kwamen we terug uit de creche en toen was Beppe er ook nog eens een keer! Ik bedoel maar, hoeveel gezellig- en leukigheid kan een kind van onder de drie verwerken. Des te grappiger/bijzonderder is het dan ook, dat als ze weg gaan, ik gewoon DAGDAGDAG zeg en weet dat ik ze een tijdje niet ga zien. Ik vind dat normaal. Ze gaan dan naar hun andere huis, naar hun andere moeder. Ik heb een flexibele geest.

Ik ben ook nog in slaap gevallen nadat ik terug uit de creche kwam. Kan gebeuren.

Oh ja en nog weer daar-daarvoor hebben we op een woensdagavond, ook nog Camden gezien bij Evelyn. Een spontane BBQ en lekker weer. We hebben gesmuld en gesmikkeld en daarna gespeeld op de trampoline. En zoals we er in inmiddels een gewoonte van hebben gemaakt, doen we dat op het moment dat we gaan vertrekken, met als gevolg dat we nog niet vertrekken. Goed gezien zeg ik.