Het is al weer een tijdje geleden, maar dat is niet erg.
Ik ga ook geen ouwe koeien uit de sloot halen, maar vertellen dat we vandaag bij Nijntje zijn geweest. Ze bestaat dus echt hè! Net als Sinterklaas en Zwarte Piet, of Piet als hij niet in een liedje zit. Nijntje heeft ook een vriendinnetje die bruin is, Lara, noemt papa die en die komt uit een ver land op bezoek met het vliegtuig en zo en dan hebben ze een reuzenhonger!
Vandaag gingen we dus naar Nijntje en dat wist ik gisteren al, dus heb ik er goed over gedroomd en was Nijntje ook het eerste woord wat ik deze ochtend heb gezegd.
Na het ontbijt was het zo ver. In de auto van Papa en Jay mee en mama ook natuurlijk, gingen we onderweg naar Utrecht, want daar woont ze in een museum. Dat was nog lastig vinden, want de GPS had zijn dag niet en zilte ons via allemaal omwegen naar een plek leiden waar we niet moesten en wilden zijn. Gelukkig had papa de tegenwoordigheid van geest en zijn eigen ingebouwde GPS die er voor zorgde dat we vlak in de buurt konden parkeren.
En ik heb de kaartjes gekocht samen met papa. Dzjez en mama stonden buiten en we werden als rocksterren onthaald en dus we hadden eigenlijk met elke museumjaarkaart voor elk kind een kaartje kunnen halen. Zeker nadat ik de mevrouw eens die in de ogen had gekeken. Maar dat hebben we niet gedaan.
Gewoon 1 kaartje gekocht, want kinderen tot 12 zijn gratis. Nee niet voor papa!
Die heeft een museumjaarkaart, natuurlijk.Dus toen we met een snelle sprint museum kwamen stond daar direct al een Gouden Nijntje.
Ik moet zeggen, die Dick Bruna kan er wat van. Met zoveel Nijntjes en ook nog zo groot, en zo veel boekjes aan de muren, besef je dat pas.
Maar ik kan me niet echt lang concentreren dus.Ik denk dat ik de trap boven het allerleukste vond. Nee ik heb er niet van geleerd, maar dat heeft ook te maken met het feit dat mijn geheugen in dat opzicht nog niet zo ver terug gaat. Oh ja en de wipwap. Leukste is om er onder te zitten vlak voor die na beneden komt….. Mama vind dat niet 😉
Wat ook leuk is, is dat ik er eigenlijk niet bij stil sta dat ik een gipsen prikkebeen heb. Ik ben zo beweeglijk als water en zo vrolijk als een jarige clown! En ik kan ook gewoon staan. Ik ben benieuwd hoe dat zal gaan als ik volgende week dinsdag mijn gips d’r af krijg. Ik denk dat er 2 dingen gebeuren….
1. Ik ga in bad en blijf daar lang in zitten weken (nee geen weken, maar wel een tijdje)
2. Ik kan lopen alsof ik het mijn hele leven al heb gedaan.
Ik hou je op de hoogte.
Ik was ook onder de indruk en heb me echt vermaakt. Ik denk dat ik bijna zeker weet dat ik nog wel ens terug wil. De moeite waard!
Daarna zijn we nog naar het ‘gewone’ museum geweest en dat vond ik ook gaaf. Ik heb overal gekeken en nog kort naar een documentaire over Rietveld. Die man maakte mooie stoelen. Lekker simpel. Kan ik later mooi eens namaken als ik mijn eigen gereedschapskist heb. In het museumcafé, mocht ik maar een paar schamele hapjes van papa’s appeltaart. Nou ja zeg! Ik moet er nog van groeien…. maar kreeg wel een krentenbol. dat scheelt.
Toen we al slapend uiteindelijk weer thuis waren heb ik 3 kwartier geslapen en Jay ook. Daarna hebben we met de PLIEPDOOS gespeeld. Dat is de doos met LEGO en daar spelen Jay en ik dan mooi mee. Jay wil ook graag op de bank en dan spelen we met de kussens of doen WAAHHH met papa.
OK, dat was het, tot …..
Ho Ho wacht even! Ik moet nog praten over het leed dat mij is aangedaan! Mijn haar is gewassen… Echt waar! en dat is op zich niet zo erg, maar als papa het dan uitspoelt met water, dan ben ik helemaal van m’n stuk en piep alles heel hard bij elkaar! BOEH, niet LEUK! Het maakt niet uit wat voor excuus ze er voor hebben!
Gelukkig ben ik na een minuut of 1weer helemaal mezelf.
Met schoon haar..
Dat wel
It wie wer in moaie dei.
Dzjez & Jay 