De helden van Kröv en Trier

Dat zijn nou eens woorden die je niet dagelijks gebruikt of in eerste instantie herkent, maar als je ze intikt in goegel dan kom je er al snel achter dat het Duitse plaatsnamen zijn en wij zijn in Kröv. We zijn daar naar vakantie. Eerst zijn we naar de markt geweest, toen naar Amsterrrrdam en toen naar het museum, en na al die culturele uitstapjes en zo, was het dan eindelijk zo ver dat we in de auto gingen zitten naar de vakantie.

Ik zeg dit soort dingen niet met zoveel woorden, maar ben het er in grote lijnen mee eens. Kröv klinkt als Tof als je de umlaut wegdenkt. Bovendien klinkt het als Hoff. En alles wat rijmt op Hoff is TOF.

De eerste nacht was dat ook, want Dzjez en ik sliepen op 1 kamer en hebben daar eigenlijk niets van gemerkt. Dat kwam voornamelijk omdat we na 1,67 seconden in een ongelooflijke diepe dromenland waren verzonken. Na zo’n reis, de indrukken, maar vooral een spannend verhaal van Plop, kun je gewoon je ogen niet meer open van de moeite!

De eerste dag zijn we eerst naar Kröv geweest en hebben vooral naar zwanen gekeken en mooie weggetjes bewandeld, wat ik dan te vermoeiend vond! Oh ja we zijn ook in een coole kerk geweest en ik heb op een Duitse tractor gezeten, maar daar noemen ze hem Bulldog. Het was een klassieker en die man die dat vertelde ook, 132 jaar oud, maar dat zie je niet omdat hij zoveel gezonde wijn drinkt! Daar blijf je jong en jeugdig van.

Papa is daarna over een berg of 3 gefietst en kwam met een rood hoofd thuis om vervolgens met ons in het ongelooflijk diepe zwembad van 35 centimeter te gaan zwemmen. Heerlijk met emmertjes en papa’s die natgemaakt moeten worden, Ik was bijna overmoedig en dat heb ik laten zien door onder de douche te gaan staan. Zomaar.

Ik ben ondertussen in het diepe geweest met papa en zwembandjes. Mooi hoor! Douchen vind ik dan weer helemaal niks! Dat nat worden, daar wordt niemand beter van.

Trouwens na wederom een avond samen in bed, waarbij ik zeker nog een half uur tegen een slapende Dzjez heb aan zitten praten hebben we weer en hele goeie nacht gehad! Klaar voor weer een avontuur en deze keer was het Dzjez en Jay en de Romeinen, want we gingen naar Trier.

Eerst hebben we de Porte Nigra gezien en het idee dat dat gebouw al 2000 jaar oud is, is niet te bevatten. Het is dan ook behoorlijk vies van al die jaren. Dat krijg je dan.

Maar eerst zijn we naar het stadsmuseum geweest om zeker te weten wat de g e s c h i e d e n i s is. Je moet wel weten waar je het over hebt…. Ondanks het feit dat ik vooral de boel vanuit de kinderwagen heb bekeken, moet ik zeggen dat Trier een mooie stad is. Ook met de ogen dicht, want we hebben beide HARD geslapen (en dat allemaal in het kader van ‘ik ben niet moe!’, zo zie je maar dat zelfs de grootsten onder ons soms wat extra rust nodig hebben. Papa zou zeggen, de mooiste ideeën vind je in de stiltes van het dagelijks geraas. En hij zal het wel weten).

We hebben het echt de hele dag volgehouden en hebben zelfs nog het tweede museum bekeken: het Landes Museum.

Ja, nou, al die oude stenen! Goed bedoelt hoor, maar geef mij maar een goed schilderij, en het liefst nog 1 gemaakt door Dzjez (grapje hoor, want ik besef me natuurlijk als geen ander, hoe belangrijk de culturele en sociale invloeden zijn geweest van de Romeinen. Het geloof, de gebouwen, de geschiedenis, de wijncultivatie, sauna’s (maar die noemen ze Termen) en Rommel. De Romeinen zijn gestopt bij Valkenburg, want daar werd het te drassig. Daar zijn wij Nederlanders dan weer goed in. Jaja, ik ken mijn klassiekers. Later als ik groot ben word ik Slimmerik. Net als Opa!)

Uiteindelijk zijn we dan weer ‘thuis’, wat het thuis is van de vakantie. Dat is nu ons huis en daar is ook een speeltuin. Onder dat excuus gaan we braaf naar huis, want daar is niet alleen een kasteelachtige glijbaanconstructie met hangbruggen en wooooTubes, er is ook een trampoline waar je niet van af kunt vallen.