Vandaag gingen papa en ik vroeg op want we hadden een missie!
Ik weet eigenlijk niet wat een missie is, maar het klinkt wel spannend en naar beneden gaan betekent ook dat ik een boterham en een flesje melk krijg en dat is sowieso al een missie. Maar papa had daarnaast nog iets anders in gedachten en dat begreep ik wel. Mama is dus na al die nachtjes slapen eindelijk JARIG! En dan krijg je cadeautjes en creatief als papa is, moest hij ze eerst maken.
Dat was dus ook de reden dat hij de schoendoos had bewaard en eerst op de computer dingen moest doen en uitprinten op de printer die hij natuurlijk voor deze reden had gekocht! Zo valt alles op zijn plek! Toen gingen we koffie zetten en samen naar boven oom mama te verrassen. Maar eerst even Jay halen natuurlijk….
Maar toen we op zijn kamer kwamen trok het er h e l e m a a l niet lekker en Jay voelde zich ook verre van goed!
Heb ik weer, is mama jarig en in plaats van gezellig dansend en zingend op het bed te staan, moet ik eerst in bad en ik voelde me helemaal niet goed! Gek hè, de dag er voor was ik helemaal in mijn hum en dansen en zingen en een kwartier daarna ging het mis en nu ben ik ziek op de verjaardag van mama en imiteer met veel gevoel een stinkbom (ja het mag en moet gezegd worden).
In ieder geval heeft mama wel hele mooie cadeaus gekregen en kan straks nog beter hardlopen. Dat is des te leuker nu het lente is en straks zomer wordt! Zij is ook op een missie en wil 5 kilometer lopen met Siebe. Ik bedoel maar!
Ik ben met papa naar de Bob de Bouwer winkel geweest, want we gaan een tafel voor mij en Jay maken. Op die manier kunnen we nog betere tekeningen maken en die tafel is zelfs zo graat dat we er ook aan kunnen eten als het moet! Yeah.
Ik was eerder al met mama naar de markt geweest en had toe ook al mijn pet op en die pet doet iets met mensen. Zeker als je dat vergezeld met veel gezelligheid, zoals heel hard KRENTENBOLLEN roepen bij de bakker. Gegarandeerd dat je dan een koek of zo krijgt en veel lachende mensengezichten die naar me kijken. De wereld zit in dat opzicht vrij simpel in elkaar. Wie vrolijk doet, die goed ontmoet!
Ik ben ondanks het feit dat ik ziek ben ook vrolijk. Zo nu en dan breekt er een hele grote glimlach door. Die zitten er heel veel in mij en die kun je niet opsluiten omdat het omhulsel van al die glimlachen een beetje ziek is! Of wel soms. Nee hoor, vrolijkheid zit er nou eenmaal diep in, maar nu ook een beetje koorts en een rommelende buik.
Het heeft dan wel weer een positieve invloed op mijn spraak, want ik zeg ineens “speeltuin” en “met mama mee”! En duidelijk gearticuleerd hè! Ik weet niet waar ik het vandaan heb, maar het is een goed teken. Overigens praat ik wel hoor. Heel veel in mijn hoofd. Dat zijn de mooiste verhalen, alleen vind ik het nog niet nodig om ze uit te spreken. Komt nog wel. Einstein had dat ook….
Dus in de Bob de Bouwer winkel, kwamen we Yannick van het Karwei tegen en die maakt meubels en die verdient daar zijn geld mee! Dat is nog eens een leuke baan. Geld verdienen met timmeren. Dat zou iedereen toch graag willen? Ik ben benieuwd wat papa van de tafel bakt (of timmert in dit geval). We kopen planken en balken en Yannick zaagt die op maat, en schroeven en verf en kwasten. De hele reutemeteut!
En als we thuis komen is opa er ook! Want ja, mama is jarig hè, maar oma is aan het bridgen in Fryslân. Bij beppe! Gelukkig heeft ze wel even gebeld en heeft mama wel 100 Facebook berichtjes gehad! Maar het belangrijkste is de cake. Die gaan we namelijk eten, en dat is reuzenlekker.
Nou, morgen is het Koningsdag en dan gaan we feest vieren en is de tafel misschien al af en is Jay misschien al beter. Dikke knuffel Jay!
It wie wer in moaie dei.
Dzjez & Jay 