H²OERA

Dat is de eigenlijke titel, maar dat past niet in de koptekst. En nu weet je nog niet waarom de titel is wat’ie is. Nou, ik zal een lang verhaal kort houden. H²O….
Ring-a-bell?
Ring-a-Bali?

Dus wij gaan op vakantie. Naar Irene, Noa en Quyn (ik weet, ik heb het vaak gezegd) en die wonen in Bali, of eigenlijk óp Bali, want het is een eiland. En het punt met eiland is dat er in het algemeen een zee of een groot meer omheen ligt. Als je dan ineens besluit om naar huis te gaan, dan moet je…

Precies, een vliegtuig nemen, maar Irene en Noa en Quyn hebben ook een zwembad. En papa heeft uitgelegd dat het misschien wel leuk zou zijn dat wij daar samen in kunnen zwemmen. Om eerlijk te zijn vind ik dat wel een goed idee, maar, ik hou NIET van water. Zelfs als mijn tenen nat worden krijg ik het op mijn heupen, dus daar zijn nog wel wat hordes te nemen.

Ik hou ook niet van water, maar dat komt vooral omdat Dzjez het eng, onleuk en nat vindt. Bovendien is hij een regelrechte dramaqueen met de uitstraling van een hoogtezon en aangezien ik nog klein ben, neem ik dat met dezelfde dramatiek over.

Kortom, als Dzjez zijn watervrees overwint, ben ik de man die naast hem in het water drijft, dus toen papa gisteren zei: “Laten we gaan zwemmen” was ik er klaar voor!

Grappig genoeg was het Dzjez die over-enthousiast reageerde, dus je kunt je voorstellen dat ik er een paar grote ogen op nahield. Dat heb ik niet laten merken, want dan ben ik het type dat meesurft op de positieve vibe.

Dus naar het zwembad en ik heb er zin in! Zoals gezegd, om een lang verhaal kort te maken (en ik ben beter in korte verhalen langer maken, dus dit is een hele uitdaging), ik heb grote sprongen gemaakt. Kijk maar:

Dat had je niet gedacht hè

It wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.