Ik had ongelooflijk veel geluk gisteravond.
Papa had ons met alle rituelen van dien, en een verhaal van Boris Boer op vakantie op de koop toe, in bed gestopt maar terwijl ik naar mijn slaapkamer liep, had ik uit mijn ooghoek gezien dat er een iPad op de poef op de overloop lag….

Het is natuurlijk zonde om die te laten liggen, dus toen ik om 10 voor 10 beneden kwam omdat ik nog een kruis op de aftelkalender moest zetten, was ik denk ik iets te wakker en te monter. In ieder geval liet papa me niet alleen naar boven gaan… Het was dus een kwestie van tijd, en inderdaad, hij zag de iPad, maar was niet boos en nam hem mee….

We hadden een goed idee deze ochtend, naast wakker worden, het licht aan doen, poepen om 6.50 uur, namelijk naar het bos gaan om te wandelen.

Ik lag al vanaf een uur of 7 te zingen in mijn bed, dus ben klaar voor elk avontuur, dat begint met opstaan! Gevolgd door een flesje melk en een boterham. Daarna zien we wel verder, dus het vooruitzicht van bos past goed in dat plaatje.

De buggy bleef thuis, dus ben ik aangewezen op de benenwagen die eigenlijk heel goed functioneert. Aangekomen moest ik even op gang komen, maar ik heb uiteindelijk alle paddestoelen gezien en bewonderd die Dzjez ook heeft gezien. Alleen een paar minuten later.

Ik had een stok gevonden. Dat is niet zo maar een stok, maar een bijzondere staf. Het is namelijk de oorspronkelijke staf van sinterklaas. En ik heb hem gevonden, dus mocht ik er meer rondlopen.

Papa hield hem vast terwijl ik verstoppertje speelde. Ik was onvindbaar voor iedereen, maar zag het niet zitten om een nacht in het bos te verblijven dus, dan roep ik PIEP en dan kan mama me makkelijk vinden. Papa vinden daarentegen was dan wel een opgave. Want wij zoeken ook op peuterhoogte, niet op hoog-in-de-boom-hoogte, en daar zat hij! Na vereende krachten, zaten wij daar ook en hadden een mooi uitzicht!

Zoals gezegd, ik schuw het avontuur niet. Ik klim met papa over het hek en heb geen idee waar ik naar toe ga, zodat ik in de schaduw onder de bomen iets zie bewegen. Niet één maar wel 6 koeien staan daar op hun gemak bladeren van de bomen te trekken en op te eten.

 

Papa is duidelijk helemaal niet bang voor koeien, want die loopt er gewoon naar toe. Met mij op zijn heup. Hij vraag wat zijn dat? En ik zeg “Koe”, hij vraag wat zegt een koe? En ik zeg “Boe” en zonder verdere plichtplegingen, stapt hij op ze af en begint er één te aaien!

Ik kijk met grote ogen toe en aai de koe niet, maar vind ze er wel erg mooi uitzien. Van die grote ogen aan de zijkant van hun kop, die je eigenlijk best wel een beetje onnozel aankijken. Ik denk dat ze eigenlijk niet eng zijn, maar houd voor de zekerheid nog een slag om de arm.

Een andere belangwekkende ontdekking is dat een koe geen “boe” zegt, maar “moe-hoe”. Een koe heeft helemaal geen lippen om een “B” te maken en ik kan het weten! Vanaf nu zeg ik dan ook “MOEOEOEOEH”.

Uiteindelijk zijn we nog in de speeltuin beland en ben ik van een betonnen pijp gesprongen. Papa en mama maken zich daar geen zorgen over want ze weten dat ik goed land. Ik kan daar uren spelen en ben dan ook uitermate onblij als er geopperd wordt, weg te gaan. Opperen betekent overigens altijd dat het geen optie is, hoor! Gelukkig was er drinken bij de auto en had ik dorst.

Jeej!
Ik hoefde niet naar bed, dat hoorde ik papa en mama zeggen, dus ben ik al groot vandaag! Het is mooi weer en zondag (dat is dubbelop) dus hebben we besloten eerst te gaan fietsen/lopen met papa (dat was al weer heel lang geleden) en daarna nog naar ons zoetwaterstrand! Goed plan zeg ik!

Ik ben samen met papa helemaal tot in het diepe geweest en heb bijna los gezwommen, terwijl Dzjez bij mama op de arm mee was. Die heeft iets met donker water, waterplanten en onzichtbare vissen die in zijn tenen kunnen bijten. Ach, daar groeit hij vast overheen.

Geef mij maar speeltuin (en pretparken, ballenbakken, echte zwembaden, en zo voort) daar kan ik me uren vermaken. Dus hier ook. Lekker klimmen en glijden en praten met de kindjes terwijl papa op zijn rug de wolken aan het tellen is. Ik roep hem regelmatig om hem op de hoogte te houden van mijn activiteiten. Dan komt mama ook nog langs met Jay-Nol altijd lol! en is het eigenlijk tijd om naar huis te gaan.

Nog even langs de buurvrouw en dag zeggen tegen Dunky, want die gaat vanavond al weer weg en dan eten, met SiebeZelda bellen, tandenpoetsen, voorlezen, knuffelen en naar bed!
Geen iPAd deze keer (alhoewel ik dat wel van plan was, want er lag er een naast het bed van mama, maar ik werd op heterdaad betrapt en kon het net niet ongemerkt terug redden naar mijn kamer, maar goed) en lekker slapen.

Voor Noa, Quyn en Irene:

It wie wer in moaie dei,

Deze slideshow vereist JavaScript.