Los van wat er allemaal is gebeurd , ben ik met mama en Zelda naar K3 geweest.
Dat is iets waar ik al weken naar uit heb gekeken en dan is het ineens zo ver. Dan is het zondagochtend en heeft mama de bakjes met lekkers klaargemaakt, heeft papa de tickets geprint en uitgezocht waar je moet parkeren, heeft Zelda samen met ons alle liedjes en dansjes ingestudeerd en zijn wij dus helemaal klaar!
Vrijdag en zaterdag waren toen natuurlijk al voorbij! Want nadat we vrijdag naar de Hema zijn geweest, ook al zo’m hoogtepunt. Niet alleen hebben we de Hema op zijn kop gezet door even ongegeneerd te knuffelen in het openbaar (veel oooooh’s krijg je dan), maar we hebben ook Fristi met een donut gehad. Daar moet het wel heel hard voor regenen en stormen om ons tegen te houden – kwamen Siebe en Zelda in de avond. Zodra we dat weten is er geen houden meer aan, schier onmogelijk ons dan ook maar bij het raam weg te houden.
Zo gaan die dingen.
Zaterdag was een lekker dagje dat voorbij kabbelde met HUTTENBOUWEN!
Niet zomaar iets, maar iets dat je alleen maar met je grote zus kan doen. Gewapend met doeken, handdoeken, wasknijper, boeken en zelfs een hamer, bouwen we onze eigen hutten mét een eigen lamp er in! Hoe leuk is dat? (ja, foute zin, ik weet het, maar anders is het ook zo zinloos een cliché te zijn en dus moet je dat zo nu en dan bevestigen).
Nou leuk genoeg om de hele dag mee bezig te zijn. Tussendoor iPad kijken, naar de speeltuin en veel boterhammen eten. Zo is een zaterdag zo voorbij. Zeker als je ’s avonds kip uit de oven met versgemaakte en gebakken frietjes krijgt en geen honger hebt….
Terwijl Dzjez, Zelda en mama zijn vertrokken naar K3, bleven de mannen thuis. Wij hebben naar de Grand Design van Stephen Hawkings gekeken. Zeer interessant! En natuurlijk veel geknuffeld en al vroeg naar de speeltuin. Kasteel bouwen. In je eentje, kun je ook als enige de torens kapot maken, dus maak ik gebruik van die gelegenheid.
Het is duidelijk dat het K3-gezelschap het enorm naar zijn zin heeft.
Als het gezelschap terug is, gaan Siebe, Papa en Zelda even ‘iets; doen en wij mogen niet mee…. Wat ze precies hebben gedaan is niet duidelijk, maar de video laat een buitengewoon intensief lachende Siebe zien.
En een bijzonder kijkende Zelda.
Sons hoef je niet alles te weten om te begrijpen dat er iets bijzonders is gebeurt. Noteer de datum zeg ik, want hierna is alles anders.
Na de K3 ochtend, hadden we nog steeds de hutten in de middag. En ze mogen blijven staan, ook als Zelda al weg is! Het was weer een fijn weekend en morgen ga ik weer naar school.
en ik naar de creche, alwaar ik weer honderduit kan kletsen, praten, babbelen en keuvelen. Mijn lievelingsvrijetijdsbesteding (mooi woord voor Scrabble).
en verder zijn er nog hele mooie foto’s van ons gemaakt door Zelda:
It wie wer in moaie tiid.
Dzjez & Jay 