Eindelijk was het dan zo ver.
Die grote hoop ging er aan! Wat er ook gebeurd. OK, eerst nog wachten op SIEBE en ZELDA!!! Maar als die er zijn heb ik in rap tempo alle kados uitgepakt. Nou ja, dat was het plan. Uiteindelijk mochten de anderen er ook een paar uitpakken.
We hadden zelfs kado’s uit verre landen. Mama had van Truus een pakket mooie tijdschriften en wij hadden PLAYMOBIL! van Stephanie gekregen. Het waren motors, met mannen met een helm en echt haar. Zo lang onderweg, helemaal speciaal voor ons! Wij zijn daar enorm blij mee!
Het kan niet op, maar uiteindelijk waren ze allemaal uitgepakt en konden we luieren op onze lauweren.
Siebe kon niet rusten, want die moest onze nieuwe Hotwheels baan in elkaar zetten. Die had een gebruiksaanwijzing met drie mogelijkheden, dus dan moet je eerst die keuze maken. Gelukkig weet Siebe hoe het moet, want die had zelf ook Hotwheels. Hij heeft zelfs een paar hele mooie autootjes meegenenomen.
Toen we klaar waren, was het ook bijna half twaalf en moesten we mooi gemaakt worden voor onze kerstbrunch in het Intercontinetal hotel. Daar waren we vorig weekend ook geweest, dus we kenden de weg.
En het zwembad, want daar waren we ook.
Eerst moet er natuurlijk heel veel gegeten worden en eten kan ik altijd. Zeker als er zo veel keuze is dan moet je echt alles proberen en dat heb ik gedaan. Voorgerechtjes, hoofgerechtjes, vleeswaren, frietjes, kipnuggets, chocoladetoetjes, fruit en appelsap.
Een echt Walhalla en voor mama ook, want die weet ook niet waar ze moet kijken of wat ze moet kiezen. Van oesters (in alle maten) tot pasta, tot vis, tot Pork station, tot Indisch, alles passeert haar bord en smaakpapillen. Maar goed dat de sportschool om de hoek is en bootcamp twee keer per week. Dan mag dat.
Tussendoor is er een koor en een kerstman, maar die is denk ik niet echt, of hij heeft te lang op het strand gelegen. Hij is bruiner dan een Piet! Bovendien hangt zijn baard er ook wat losjes bij. Niet dat dat erg is hoor, zolang je maar snoep en zo krijgt, dan geloof ik in alles!
Ik was onder de indruk van het koor, dus toen zij weg waren en wij de kans kregen de microfoons te pakken, lieten we dat niet onbenut. Fijn hebben we mooiste kerstliederen gezongen. Uit volle borst en met volle overtuiging!
Wel grappig dat op het moment dat we willen gaan zwemmen (ik heb niet superveel gegeten, maar precies genoeg voor wat ik nodig heb (’s avonds ga ik gewoon nog een paar boterhammen eten ;-))), barst er een regenbui-van-heb-ik-jou-daar los! Met bakken. Maar voor ons is dat geen probleem. Jammer genoeg waren er een paar zenuwachtige mannetjes-van-het-hotel-met-een-stoere-polo-aan die het eng vonden, dus moesten we weg….
Niet te lang gelukkig, want toen de regen minderde, was papa er ook bij en dan durven ze er ineens niets meer van te zeggen! Puh!
We hebben lekker gek gedaan en gespeeld. Mooie afwisseling na het eten en drinken. Zo wordt het een mooie voldane dag, waarbij ik op een gegeven moment hele zware oogleden krijg. Maar op de schoot van mama en Zelda is dat helemaal niet erg!
Dzjez & Jay 