En ineens ging de bel!
De honden in de stress en mama nog in de joggingbroek. Marijn was daar, een vriendin van mama, die kwam even thee drinken. Gezellig!
Mama snel even iets leuks aantrekken en dan weer naar beneden en ik gezellig op schoot (en daar ben ik goed in, maar dat heb ik al gezegd denk ik).

En ineens schrik ik me rot!
Een rare man komt binnen en gaat naast Marijn zitten en hij klinkt als m’n vader, maar hij is het NIET!
Heel raar, maar als ik goed kijk, zie ik wel een paar bekende dingen…. Nog eens goed kijken. Okay nu zie ik het! Het is m’n vader, die  naar de kapper is geweest en heeft nu wel een heel korte koppie. Maar als je nog geen 3 weken oud bent, zijn dat hele grote veranderingen in het leven.
Nu ben ik er al weer aan gewend.

En voor de vorm nog even een hele mooie foto van mij en Marijn.
Wat zit ik weer lekker!