Zelda is gaan paardrijden!
(ik vertel dit verhaal zoals ik het gehoord heb van Papa en Zelda, want ik mocht niet mee, want ik was naar het consultatiebureau, maar daarover in een ander blog meer. Want als ik mee was, dan was ik natuurlijk ook een blokje gaan rijden….)

Door de spoelende regen is ze er met Papa naar toegelopen (of moet ik zeggen gegaloppeerd, want papa had er de sloffen in zei Zelda) en drijfnat kwamen ze aan. Maar dat was snel vergeten toen Zelda Syb zag, een levensgrote pony, een meisjes pony voor de duidelijkheid.

Samen met de paardenmeisjes, die daar de hele dag rondhangen omdat ze helemaal gek van paarden zijn, heeft ze haar gezadeld en getuigd en hup de ring in en paardrijden. Zonder problemen, in Nederland, op een pony en daar ging ze.

Grappig om te horen is dat ze met een perfect Nederlands accent met die meisjes en de lerares aan het praten is! Volgende keer gaat papa het filmen, dan kan ik het ook horen.

Ze hebben rondjes gereden en figuren gedaan en zelfs gegaloppeerd.
Knap hè!, mijn half-zus is niet half, maar heel!
Heel goed.