Het was een mooie dag op de crèche vandaag. Ik heb de hele dag geslapen! Haha. Nou, niet de hele dag hoor, maar ik denk dat gisteren en vannacht me toch moeër gemaakt hebben dan ik dacht. Vannacht had ik weer honger. Om de 2 uur had ik een gat in m’n maag en tsja, dan kan ik maar één ding hè! Laten weten dat ik honger heb. Later, als ik groot ben loop ik gewoon naar de koelkast. Tot die tijd is het mama. In ieder geval, de crèche was dus goed en gezellig. Toen papa me bracht vond niemand het erg om me over te nemen. Ik vind dat best hoor!
En toen ik thuis kwam vanavond lag ik… te slapen.
Toen ik van de auto op het onderstel werd gelegd met de maksiekoozie lag ik… te slapen.
Tijdens het wandelen lag ik… te slapen
En toen ik thuis kwam werd ik wakker.
Kortom, ik heb weinig van de wandeling gemerkt maar werd wel lekker fris wakker. En dan kan ik maar één ding: Breeduit lachen! Want ik had papa de hele dag ook niet gezien! En als ik hem zie word ik vrolijk van binnen. Dat is een soort kacheltje dat gaat branden en dan wordt het lekker warm en die warmte raak ik alleen maar kwijt door een lach. Zo gaan die dingen en ik ga nog lekker lang warm zijn van binnen. Zo ben ik geboren zeggen ze, al lachend.
Ik heb gezellig in de keuken gestaan toen papa en mama aan het koken waren en weet je wat de grap was? Ze hadden JAZZ muziek aan! En dat klinkt als mijn naam! En het klinkt ook mooi. Mooie muziek. Rustig en met mooie instrumenten. Ik denk dat ik Jazz leuk vind en elke keer als ik het hoor moet ik aan mezelf denken en aan gezellig koken in de keuken. Dat is altijd leuk!
Papa en mama hebben een rooie peper geplukt van hun eigen rode-peper-plantje. Papa ging dat even proeven, iets te veel in één keer denk ik, want z’n gezicht werd helemaal rood! Lachuh! Morgen een ontspannen dagje, zegt mama. Ik zeg: OK!
;
;
Dzjez & Jay 