De zon en ik zijn vrienden vandaag. Wat een heerlijke dag. Jammer voor mama, die voelde zich niet al te best. Ze wilde liever niet in de zon en als die liever niet in de zon wil, dan is er echt iets aan de hand. Dan doe ik gewoon extra aardig tegen haar. Dat vind ze fijn en laten we eerlijk zijn: Het kost niks aardig te zijn en toch zie je dat sommige mensen daar moeite mee hebben. Tegen baby’s niet , die zijn ontwapenend en gelukkig weten de meeste baby’s dat, maar maken er dan ook geen misbruik van. Zo zijn we.

Over baby’s gesproken. Ik heb vandaag weer m’n best gedaan verschrikkelijk baby te zijn en te genieten van de kleine dingen. Zo geniet ik van zitten en spelen. Kan ik lang doen, maar dan wil ik op m’n rug liggen en dan heb ik ook plezier en kan dat best lang doen. En lang doen… en LANG DOEN…. want ik kan namelijk zelf nog niet draaien. Dat vind ik althans, dus moet ik geholpen worden om om te draaien. Papa doet dat dan voor, maar ik kijk hem vooral lachend aan en doe geen enkele poging dat te imiteren.

Wat ik wel imiteer is zwaaien. Dat kan ik met 1 en met 2 handjes en gewoon en zoals de koningin dat doet. Wat ik dan weer zelf doe is opstaan in de box. De eerste keer was ik zelf zo verbaasd dat ik haast omviel! De tweede keer heeft papa het gefilmd. OK, het duurt even, maar dan heb je ook het beste resultaat! Consequentie is natuurlijk wel dat de boxbodem naar beneden gaat. Nou ja, dan moet ik maar wat meer staan!

Ik heb vandaag trouwens voor het eerst poedermelk gedronken. Best lekker. Zeker als mama het geeft: “Close to the real thing”. Het si even wennen, maar ik denk dat het op termijn wel gemakkelijk is voor mama. Kunnen papa en ik ook eens een gezellig samen zijn hebben midden in de nacht. Heeft’ie nu al zin in denk ik!

We zijn ook samen naar de winkel geweest en ik heb het winkelmandje getrokken. Echt waar! Als je me niet geloof, bekijk het filmpje maar en ik kijk alsof ik de beste winkelkarrentrekker van de hele wereld ben (wat ik natuurlijk ook ben!). Verder hebben we nog wat geshopped en ik kijk dan gezellig om me heen en zwaai wat naar mensen. Sommige zwaaien terug en sommigen knijpen me in m’n wang! Ik snap dat niet. Wat bezielt mensen toch om dat te doen.

Ik kan me niet voorstellen dat ze dat zelf leuk vinden. Het is typisch iets wat mensen doen bij baby’s zonder er bij na te denken wat de baby in kwestie er van vindt. Doen ze dat om te voelen of ik wel echt ben? Of denken ze dat ik dat fijn vind. Niet leuk dus. Een aai is ok, geen knijp dus. Vanaf nu.

Toen we thuis kwamen stond mama al op de uitkijk. Logisch, ik zou ons ook graag zien.

Oh ja, ik kreeg ook nog een kaart van Olpa en Olma. Die zitten nog steeds in Frankrijk. Of staan, of lopen, of zwemmen, alhoewel Olma daar een beetje een hekel aan heeft. Ga ik haar wel vanaf helpen als ze terug is! Komt allemaal goed Olma. Ik heb wel zin om ze weer eens te zien. Ben benieuwd wanneer ze terug komen!

It wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.