De dag stond in het teken van 4 dingen: Lopen, ziekjes zijn, spelen, slapen.
Ik ben er nog niet helemaal van af, van dat virusje. Ik ben daar geen fan van, zeker niet als die in mij zit. Als die op een strand ligt,dan heb ik er geen probleem mee. Drietjes en vijfjes, ook geen probleem mee. Nee echt alleen die virusjes. Maar goed, tussen de virus en het slapen door was het gezellig. Veel met papa, want mama en m’n nieuwe broertje moeten rusten. Mama in ieder geval, m’n broertje, wiens naam ik niet uit mag spreken, is druk in de weer. Volgens specialisten beweegt hij veel, pakt hij de navelstreng vast en… begint hij te ademen! Echt waar. Vruchtwater en dat is geen vruchtensap! Knap hè! Dan oefent hij al vast.
Eigenlijk is het hoogtepunt van de dag het lopen. Het begint beter en beter te gaan. Ik kan al hele einden lopen en dat doe ik dan ook. Kruipen gaat sneller, maar dat is minder interessant… Lopen dus. EN ik heb het gevoel dat papa er iets ‘grappigs mee heeft gedaan….
Ik ben ook nog wel in bad geweest hoor! Dat was ook een soort hoogtepunt. Altijd leuk wanneer papa uit Nijntje en Mubarak voorleest, dat is een bruin konijntje uit het 
buitenland! Het minst leuk is als ik er uit moet, maar ja, zo gaan die dingen hè!
En m’n neus loopt ook nog een beetje. Meer nog wanneer ik huil. In de box is een mooie plek daarvoor. Dan doe ik echt m’n best om verschrikkelijk zielig te klinken en dan pers ik een beetje op m’n neus. Werkt altijd, alleen papa en mama trappen er niet in.
Enfin, de dag is voorbij gevlogen! Zeker als je om 6 uur al moet bent, of eigenlijk half 6. Ik was echt heel moe. Ik heb nog geprobeerd tomatensoep te eten, maar dat ging echt niet. Zo moe was ik. Gelukkig mocht ik op tijd naar bed. Met een lekker flesje. Morgen naar de crèche… Moet ik fit voor zijn!
It wie wer in moaie dei.
Dzjez & Jay 