Vandaag was een bijzondere dag in Naarden. Alle kinderen een hele dag bij elkaar met mama. En papa was aan het werk. Van spring-in-het-veld naar moeder van drieëneenhalf! Ik ben trots op haar.

En het was een mooie dag! Siebe heeft de halve boom in de tuin omgezaagd en daar wordt iedereen blij van. Siebe omdat hij zagen leuk vindt en wij omdat we straks meer zon en licht in de tuin hebben. Zo zie je maar, win-win.

Hij schrok zich wel een hoedje. Eerst toen z’n handschoen scheurde en daarna toe de zaag kapot ging. Niet erg! Waar gehakt wordt, vallen spaanders en waar gezaagd wordt, zaagsel. Gelukkig was er nog een zaag en kon hij verder zagen.

Zelda is dan weer het ideale speelkameraadje. Gezellig spelen en gek doen. Die kan trouwens super mooi tekenen! Dat wil ik later ook, als mijn oog-hand-coördinatie wat beter wordt.

Als ze me optilt roep ik dag-dag en zwaai ik met m’n handje. Ik moet ook altijd hard lachen als zij lacht of een grapje maakt. Yep, het voelt goed bij elkaar te zijn!

Ik heb niet veel tijd of rust om te slapen dus. Dat heb je als er zo veel gezelligheid is. Logisch toch!

Mama is naar het gemeentehuis in Naarden geweest, want die moet ons nog inschrijven. Dan worden we echte Naardenezen. Nog een paar formulieren, scans en handtekeningen en het is klaar. Ook goed voor Jay. In de Vesting heeft ze ook donkerbruin brood gekocht en IK heb dat met veel smaak en korsten gegeten met leverpastei. Lekkerrr…

’s Middags gingen mama, Siebe en Zelda Monopoly spelen. Drie uur lang! Of zo en uiteindelijk na een heroïsch slagveld heeft mama gewonnen. Puur geluk, zeiden Siebe en Zelda, pure tactiek zei mama. Tsja, de waarheid zal in het midden liggen….

Ik heb ook gescoord in de PLUS. Als ik met mama ergens naar toe ga zwaai en groet ik de mensen vriendelijk. Hai-Hai zeg ik dan en zwaai als de koningin (trouwens, dat ga ik wel missen straks als Bea er mee stopt! Ik hoop dat Maxima het ook kan, anders moet ik zwaaien als een koning. Wat moet dat moet).

Daarmee zijn de mensen dan heel blij, gek genoeg, dus zwaai ik wat verder. Is overigens ook een leuke manier om de mensen te leren kennen en ze zwaaien ook terug.

Als ik later groter ben blijf ik dat doen. Zwaaien en praten met mensen. Daar maak je kennissen mee en dat is leuk. Ik vraag me af of ik nog meer mens ken die met iedereen, altijd staat te kletsen…

Toen papa thuis kwam maakte ik ook een sprongetje in de lucht en moest hard lachen. Eerst een stevige knuffel en dan de verhalen, kort, want daarna ging hij hardlopen met Siebe.

Toen ze thuiskwamen was ik bijna in bad, maar werd op het laatste nippertje in bad gesmeten! Heerlijk! Lekker warm en schoon in bed.

It wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.