Ik kan om de hete brij heen draaien, maar de essentie is, dat ik een nieuwe grote mensen pyjama heb gekregen.

Ik was het al weer vergeten, want ik en papa hebben hem al in de ochtend gekocht en dat is aan het eind van de dag na heel veel avonturen al weer heel lang geleden. En dan vergeet je die dingen.

Mama moest vanochtend naar Gaus om te werken, want daar kwamen allemaal mensen die een hulphond of een geleidehond hebben. Die mensen zijn blind of kunnen niet goed lopen en zitten in een rolstoel en die honden helpen hun daar door hun leven. Met alles hè! Die kunnen dus de weg wijzen, deuren openen, de krant of iets anders pakken en het licht aan of uit doen, (maar dat doen blindegeleidehonden niet) en bovendien zijn ze gezellig hond.

In ieder geval, toen mama weg was, zijn papa en ik dus boodschappen gaan doen. Eerst naar de Hema voor de pyjama, toen naar de Zeeman om slofjes en sokjes te kopen, toen naar de Toko voor lekker ingrediënten om vervolgens nog door de Jumbo te gaan voor de boodschappen en dan ben je de Hema al bijna vergeten.

Thuis snel een flesje en in bed om na een uurtjuh al weer wakker te zijn. Onbewust denk ik, had ik de signalen-op-afstand opgepikt van mama en dat ze ons graag wil zien. Handug, dus zijn we maar vertrokken, gepakt en gezakt, want daarna gaan we naar Naarden, naar Beppe en Evelyn en Philine en Lauren!

We hadden goed weer geregeld, dus iedereen blij bij Gaus. Er was ook een supergrote hond en die heb ik zonder angst geaaid… en daarna hebben papa en ik lekker in de zon gezeten en dag gezegd tegen alle werkvrienden en -vriendinnen van mama. Want iedereen is er zo aardig! Logisch want ze doen goed werk, want de honden helpen de mensen en zij helpen de honden die mensen helpen. Ik vind dat super!

Daarna naar Evelyn en een kwartiertje geslapen, met m’n nieuwe schoenen aan! Dat slaapt toch anders hoor? Bij Evelyn was Evelyn er niet, maar Beppe wel. Evelyn was naar gymnastiek met de meiden. Leuk om Beppe weer te zien! Lekker in de tuin om kleden rondkruipen.

En toen kwamen Lauren en Phinline en dat is fijn. Vooral Philine speelt met mij, terwijl Lauren een dansje doet en zingt. Supercool! Ga ik ook doen. Als ik kan staan… en zingen… we zien wel. In ieder geval ben ik in het huisje geweest, heb in een wankel stoeletje gezeten, rondgekropen en gespeeld met spulletjes.

Uiteindelijk gingen we weer naar huis, want slapen was een onbegonnen zaak. Te gezellig, te vreemde omgeving, dus dat is logisch. En we wilden mama ook weer zien en zij ons. En ook dat is logisch. Een gezellig weerzien dus en gelukkig hadden wij boodschappen gedaan, dus konden we gezellig mij eten geven! Want ik had hongerrr.

Daarna wilde ik wel naar bed, want ik was moe en ineens was hij daar! De nieuwe pyjama. Je kon zien dat hij ook blij was om mij vannacht warm te houden! Een echte grote mensen pyjama dus. Kijk maar, ik zie er een stuk ouder uit. Wel 10.
1O maanden. En ik ben nog maar negeneneenhalve maand. Ik bedoel maar!

It wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.