Ik besef me dat ik met het mooie weer, minder schrijf. Maar ik denk dat er met het mooie weer dan ook weer minder gelezen wordt, dus geen probleem. Stock building voor de donkere dagen. We kregen gisteren een berichtje van Olpa en Olma. De auto was gemaakt en ze waren aangekomen in Pisa en dat klinkt als pizza! En dat klinkt dan weer goed voor later. Ik weet dat Siebe en Zelda dat ook lekker vinden. Siebe heeft zelfs een eigen recept bedacht… Pizza à la Siebiata.
Het was weer een hele mooie dag gisteren. En papa en mama waren beide thuis, dus dat is genieten. Er kan op zo’n dag heel wat gebeuren, of helemaal niets of de combinatie van beide en dat maakt zo’n dag altijd mooi. Ik heb vandaag appel gegeten en ik heb er een soort haat-liefde verhouding mee. Ik vind het lekker, want die smaak ken ik niet maar prikkelt m’n smaakpapillen en aan de andere kant zegt m’n keel: Nee, niet slikken!! Die prikkelende smaakpapillen zijn prima, dat kokhalzen niet, maar ik moet er doorheen!
We zijn even boodschappen gaan doen. Nou ja, even, duurde best lang, maar dat was noodzakelijk, want nu heb ik mooie korte broekjes en T-shirtjes, zodat ik er deze zomer mooi op sta. En alleen deze zomer, want ik groei als kool! Maatje 74 al weer. OK, daar red ik het dan ook mee deze zomer. Oh ja, en papa heeft me even gewogen op de fruitweegschaal in de Jumbo en ik weeg 8,5 kilo om en nabij. Hij kon alleen niet de Dzjezprijs vinden, waarop mama zei: Hij is onbetaalbaar! Vind ik ook.
Papa zag ook nog een mooie broek voor mama en daarmee sta ik op de foto. Kijk maar goed. Het is niet helemaal duidelijk, maar wel een mooie, vrolijke en gezellige bloemetjesbroek. En papa ook nog korte broeken en T-shirts gekocht. Voor een snel-even-boodschappen-tochtje hebben ze veel afleiding gehad! Uiteindelijk wel gewoon boodschappen gedaan, gelukkig maar! Wat wel grappig was, is een mevrouw die naar mij bleef kijken omdat ik naar haar bleef kijken. Dat vond ze heel bijzonder, want dan doen kinderen normaal niet zei ze. Maar toen vond ik het wel een beetje eng en ging ik huilen. Eefjes maar.
En ’s avonds roken er lekkere geuren in het huis, maar ik moest naar bed. Ik was ook best moe, want ik heb de hele dag niet veel geslapen. Te veel leuke dingen om te zien.
Vandaag heb ik banaan gegeten en dat is, eehh, anders. Zacht van textuur, zoet en lekker. Dus heb ik even lekker gekokhalsd, alle melk er uit maar daarna weer verder. Zo ben ik, met een lach! En ondertussen heb ik de vogels ontdekt. Die vliegen in de lucht en zitten in de bomen en dat is een bijzonder fenomeen. Zij kunnen al vliegen en ik kan nog niet eens lopen! Oefenen dus.
Ik heb ook m’n eerste officiële grasfoto en gras is niet superlekker om op te eten.
Is wel een hele mooie frisse kleur en dat staat dan weer mooi bij m’n shirt. Dat heb ik van Paula Citroen gekregen en dat is dan weer een vriendin van Olpa uit Parijs van toen hij klein was, want zijn moeder en haar moeder waren vriendinnen. Mooi hè! En Iara en Fraouche waren er ook, die rolden in het gras en ik ook. Het is al weer een mooie dag.
Dzjez & Jay 