Op een dag voor de vakantie moet je van alles voorbereiden. Om te beginnen wakker worden. Voor de tweede keer, want ik was al een keer wakker geweest en steevast van plan niet in slaap terug te vallen, maar dat is dus duidelijk niet gelukt. Dat is lekker wakker worden! Nee echt. Ik werd goed wakker en dan is het tijd voor een goed ontbijt, want op een lege maag kun je niets voorbereiden.
Daarna zijn we naar de bibliotheek gegaan om boeken en boekjes uit te zoeken voor mij, mama en Zelda. Leuk hoor, zo’n bibliotheek. Allemaal boeken en ik kan nog niet lezen en ik was een beetje moe. Gelukkig is er dan Zelda. Die heeft lekker met me rondgelopen en dat vind ik leuk.Daarna is Zelda naar huis gegaan en zijn wij een beetje gaan winkelen. Jammer voor mij, maar mama heeft haar oorringen ingeruild voor knopjes! Kan ik ze niet meer lekker vastpakken. Praktisch hoor, maar niet leuk! OK, ik moet toegeven, ze staan haar leuk.
In de Albert Heijn kwamen we Monique tegen. Die maakt normaal altijd hele mooie foto’s en nu hebben we er één van haar gemaakt. Ik was gefascineerd door haar stem. Heel lief en mooi hoog, daar kan ik zo heerlijk naar luisteren en dan kijk ik wat verliefd en verlegen. Gek is dat, stemmen, sommige hoor je niet, alleen wat ze zeggen en anderen hoor je wel en vergeet je te luisteren. Raar.
En toen was er een afwijking van ons dagelijkse patroon. Normaal gaan we thuis wat eten, maar deze keer gingen we op pad. Dat is raar dacht ik nog, maar goed, ik ben altijd wel in voor een avontuur. We gingen naar een huis met allemaal mensen die aan het eten waren. Mijn eerste keer dus: Het restaurant. leuk hoor! Ik heb daar niet veel te doen, dus is iedereen met me bezig. In ‘no time’ kreeg ik een lange vinger van de kok en later nog een. Kijk, daar wordt ik blij van! Ik heb nog naar hem gezwaaid. Echt waar!
Ik heb kreeft gegeten, stokbrood en melk, want tussendoor kreeg ik wel honger, en dan moet mama even stoppen. Ik kreeg geen bier, maar wel veel aandacht van andere mensen. En dan lach ik wat in de rondte totdat die kok echt naar me toe kwam. Toen moest ik even huilen nadat hij me een klopje op m’n hoofd gaf.
Later heb ik het bijgelegd en maar goed ook, hij was er echt van geschrokken en uit pure wanhoop een biertje gaan drinken aan de bar!
(of hij was net klaar met werken, dat kan ook….).
Ik heb met papa nog wat gezongen en gespeeld. “Klap eens in je handjes” en dat heeft mama gefilmd, dan kun je het even bekijken.
