Ik ben er weer bovenop.
Een goeie nacht rustvol slapen doet wonderen en ik ben een sterke gezonde baby. Dat scheelt, dan ben je nooit lang ziek. Dat en de positieve instelling overal bij te zijn.
Zoals vandaag op de crèche, want als ik ’s middags niet slaap kan ik mee wandelen, dus…. dan slaap ik maar niet. En kan lekker mee wandelen, want dat is leuk. Frisse lucht en vanallus te zien. Daar doe ik het voor. Dat en lekker rondcolumbussen over de vloer. Ja, dat zijn echt mijn dagjes. Verder goed gegeten en gedronken en met grote blijdschap mama weer onthaald!
Zo beleef ik m’n dag van hoogtepunt naar hoogtepunt. Dat is ook een beetje de kunst. Je kunt je focussen op de mogelijke dalen die er tussen in zitten, maar dan zit je zo tegen de helling van de volgend piek aan te kijken. En dat is dan weer babylogica.
Toen ik thuis kwam heeft mama direct eten voor me gemaakt en tussen de ‘ik-wil-niet’s’ en ‘boewaah’s’ door heb ik best veel gegeten. En toen was ik klaar, maar papa had een truc, die was daar ineens. Die pakte me op en ging voorlezen!
Ik begrijp dat beter en beter, ik zit aandachtig te luisteren en ik kan iets nieuws. Als papa zegt: “Geef maar een kusje”, dan begin ik al luchtkusjes te geven en dan duik ik naar voren en geef Roosmarijtje (de dochter van de tuinman in De Koning van Dick Bruna) een kus! Echte lange kussen. Ik begrijp het en kan het ineens (ik heb de kunst ook afgekeken bij papa en mama natuurlijk!). En ik heb de koning ook gekust, maar vind Roosmarijntje leuker. in dat opzicht snap ik de koning zonder kroon wel. Maar die auto met echte wielen opgeven? Tsja, dat is voor als ik groter ben om te begrijpen.
Dat is een mooie afsluiter van de dag. Want dat was het daarna wel: het einde van de dag en het einde van mij, want ik was er helemaal klaar voor. Voor bed. Eerst wel even heel veel drinken. 210 ML was niet genoeg en dat laat ik wel weten ook. Nee nog 90 ML erbij en dan pas is het genoeg? Weltrusten zeg ik dan!
It wie wer in moaie dei.