..en de vroege.
Sorry papa en mama ik kon er niets aan doen. Te warm, tandenpoepluiers, snotneus, hoesten, allemaal ingrediënten die er toe bijdragen dat ik onrustig slaap en vaak wakker word. En als ik wakker word, dan worden papa en mama ook wakker.

Soms laten ze me liggen en val ik vanzelf weer in slaap en dat is goed, maar hoe later op de avond (of vroeger in de ochtend) hoe lastiger ik terug in slaap val.

Met een flesje melk om half 1, een knuffel en een schone luier, een zetpil en beetje melk om half 2, knuffel en een beetje melk om 20 over 5 en uiteindelijk bij papa en mam in bed om 10 voor 6. Uiteindelijk ben ik in slaap gevallen en heb geslapen tot 10 voor 9!

Ikke blij, mama blij en pap weg. Die was gaan werken.

Toen we aangekleed waren ging de bel. OLPA en OLMA stonden voor de deur! Klaar om te helpen met inpakken. Want dat is het thema van de dag. Inpakken. Alles in dozen of in de vuilnisbak of papierbak of in de wasmachine. Dan gaat het later in een doos of zak. Allemaal klaar voor Naarden.

Ik heb eigenlijk niets gedaan, behalve rondlopen, in de box gezeten en gebabbeld en gezongen en gepiept. Want helamaal lekker voelen doe ik me niet.

Ik ben ook met Olpa gaan winkelen. Samen. Ik in de kinderwagen, hij er achter aan. Luid zingend en babbelend. Ik vind Olpa cool en heb een natuurlijke band met hem natuurlijk. Mooi is dat. Veel bekijks in het centrum. Olpa is ook mooi om naar te kijken.

Toen we thuis kwamen, was het er de woeste gewesten en dat mag! 2 dagen voor de verhuizing moet dat zelfs. Net een jaar en nu weet ik dat al. 2 jaar geleden bestond dit niet. Geen haar op geen hoofd, waar ook ter wereld had hier aan gedacht. Aan mij, Olpa, Olma, papa en mama die hier in Dronten zijn en gaan verhuizen naar Naarden. Zo zie je maar.

Alles kan en alles verandert altijd.

Olpa heeft soep gemaakt voor morgen. Dan hoeven we niet te kopen en dat spaart tijd en kunnen we morgen lekker eten!

Toen papa thuis kwam had hij Chinees mee. Geen Chinees hoor, maar eten dat ze daar maken en dat was maar goed ook. Want eerst zouden we er gaan eten, maar omdat ik me niet zo goed voelde gingen we niet. En wat denk je? Chinees was dicht? Aan het verbouwen, dus dat kwam goed uit.

Ik had geen trek hoor. Ik zat er gezellig bij. Grappen maken met Olpa en papa. Dat kan ik goed. Morgen ga ik naar de crèche. Begin de dagen te tellen (als ik kon tellen, maar dat kan ik niet. Later, als ik groot ben weet ik daar niets meer van, maar lees ik achteraf na wat er allemaal is gebeurt!).

Daarna ga ik naar een nieuwe crèche in ‘De Vesting’ zoals mama dat noemt en dan kan het niet anders of ik wordt een ridder. Ridder Dzjez en m’n broer ook!

Over broers gesproken, ik -DE BROER- ben er natuurlijk ook telkens bij, alleen beleef ik het op m’n eigen binnenbuikse manier. Ik hobbel en klots gezellig mee met mama die heel druk bezig is. Dat voel ik. Ik voel me goed en ben er klaar voor. Ik zit als een soort kogel in de loop, klaar om afgevuurd te worden.

Mama was vandaag bij de verloskundige en die heeft na veel gedoe vastgesteld dat m’n hoofd naar beneden is en ik er goed bij lig. Ze hebben ook de papieren meegegeven aan mama, zodat ik mooi geboren kan worden in Naarden. Nog niet geboren en al verhuisd.

Ik ben benieuwd wanneer ik geboren word. De 18de of eerder, of later. Als ik voor de 20ste geboren word, dan ben ik VISSEN. Als ik na de 20ste geboren word een RAM. En als ik op de 21ste geboren wordt, ben ik ook nog een lente-baby en als ik de 22ste geboren word, dan is het op dezelfde dag als Tante Evelyn. Dus..

Doei BROER!
Leuk hè, breekt’ie even in. Dat mag altijd.

In ieder geval, ik ga naar bed als Olpa en Olma weg gaan na een dikke knuffel.

It wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.