Vandaag was een dag vol blijheid.

Ik ben blij opgestaan en bijna blij naar bed. Bijna blij, want het scheelde weinig of het was me gelukt. Maar vlak voor het einde kreeg ik een kantelmomentje en moest brullen. Zo ben ik ook naar boven gegaan. Zo ben ik ook uitgekleed, is m’n luier verwisseld en is m’n pyjama aangedaan. Brullend ben ik ook in m’n slaapzak gegaan, maar zodra de speen van de melk in m’n mond komt ben ik stil.

Dan lig ik te genieten en overpeins de dag nog even.

Die was goed. Een goede dag op de crèche. Fijn gespeeld en goed gegeten. Ze vinden dat ik een mooie boevenkop heb. Dat komt omdat papa gel in m’n haar gesmeerd heeft en gemodelleerd terwijl m’n haar nog nat van het bad was.

Thuis was alles opgeruimd. M’n kartonnen verhuisdoos met speelgoed was weg en vervangen door een mooi, blauwe, doorzichtige plastic krat. M’n LEGO zat in een ander plastic bakje en het was net of ik het voor de eerste keer zag. Zo mooi en blij was ik. Als je goed luistert zeg ik “Wat is dat?” en nog veel meer dingen. Het klinkt al heel wat!

Je ziet ook mama haar overbolle buik, vol met broer! Als je goed kijkt, zie je z’n gezicht bijna door de buik heen. Bijna, en we zijn heel benieuwd hoe ‘het mannetje’ er uit gaat zien…. in ieder geval staat alles kant en klaar.

Ik had toen trouwens al gegeten en Teletubbies gegeten. De Lego-oh-oh beelden zijn de vrijwel laatste beelden van blijheid, daarna stort ik in. Dat doe en kan ik alleen maar als het een enorm mooie dag is geweest. En dat was het!

It wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.