Door alle belevenissen raak je besef van tijd kwijt.
Dat wil niet zeggen dat we de tijd kwijt zijn, want tegelijkertijd proppen we veel indrukken in de tijd die we hebben, dat de tijd redelijk vol raakt.

Ik maak daar zelfs ’s nachts gebruik van, want dan kijk ik om me heen, rangschik mijn boekjes, drink water uit de beker die naast me staat, terwijl ik zo nu en dan naar papa kijk, omdat ik het gevoel heb dat hij wakker is.

Zo nu en dan zegt hij dan ook “SSSSJJJJHHHT” of “Jay, ga maar lekker liggen slapen” en dat doe ik dan heel eefjes, want daarna ga ik weer verder totdat ik in slaap val. ’s Ochtends word ik dan onderstebovenachterstevoren wakker om weer nieuwe dingen te beleven.

Normaal als papa vraagt hoe ik me voel, zeg ik: “Lekker”, maar ik heb ook even een perioodje gehad, waar ik me niet helemaal jofel voel. Kan er niet echt de vinger op leggen, maar ze zeggen dat het het driedagen effect is. Jet-lag, warmte (wat ik lekker vind) en zo van die dingen. Toen we bij de Italiaan waren hebben we mijn spaghetti in een doggybag mee naar huis genomen, want ik heb er niet van gegeten.

Wat ik dan wel weer heel erg ‘lekker’ vind is op de brommer rijden. Dat wil ik altijd wel doen en dus heb ik aan mama gevraagd of we een rondje kunnen rijden. Ik vraag ook regelmatig of ze lekker ligt als ze op het luchtbed drijft, of gewoon dat ik haar lief vind. Als je dat soort dingen  van binnen zegt, kun je he ook net zo goed van buiten doen. Toch?

Slapen gaat trouwens heel goed, behalve als mijn slaaporen (dat zijn de donkere broertjes van mijn dagoren) horen dat Dzjez snurkt (en dat doet hij !). Los van mijn nachtelijke avonturen, slaap ik lekker uit en word met een goed humeur wakker. Met een grote lach op mijn gezicht dus.

We zijn naar Tanah Lot gegaan.

Ik was dus niet zo in mijn element en het het ‘rustig’ gehouden. dat houdt in mijn geval in dat ik pertinent niet in de buurt van water kom, omdat ik nog geen 4 ben (dat is mijn excuus en reden voor alles. Als ik 4 ben gaat mijn leven namelijk volledig veranderen, dan durf en doe ik ineens echt alles. Van de ene op de andere dag. Dus als ik iets nu niet wil, zeg ik dat ik het ga doe als ik 4 ben. Simpel (ik hoop alleen dat niemand een schriftje bijhoudt, waarin al die dingen die ik heb gezegd staan, want dan heb ik een hele waslijst te doen!)). Ik ben uiteindelijk ook in slaap gevallen, want ik had het nodig.

Ik ben met Noa, Quyn en Ana (vriendinnetje) direct op de glijbaan gegaan en naar beneden geroetsjt, en met een blij hoofd vol waterdruppels om me heen kijk. Nog een keer!

Later ben ik gewoon zelf met mijn zwembandjes in het water gegaan en heb lekker gespeeld op de ondiepe richel. Terwijl papa op afstand toekeek.

Toen zag ik een meneer en vond het nodig een monster na te doen naar hem, waarop hij vroeg of ik het zijn dochter ook kon leren, die heette Zoeï of zoiets. Terwijl papa heel uitgebreid met die man zat te praten over allemaal interessante dingen, kon ik ongestoord spelen.

Totdat ik gestoord werd door de lengte van de richel, die korter was dan ik dacht, waardoor ik in het diepe terecht kwam….

Eén brul was genoeg voor papa om met een zucht en een cape om in het water te springen en me te redden (die cape heb ik er bij bedacht). Na een paar tranen van zelfmedelijden, kon ik weer verder spelen.

Dat slaapje heeft me goed gedaan, maar mijn humeur moest er nog even aan wennen. We gingen op weg naar een BBQ van ene Eric (papa van aan) en het was er een gezellige drukte van belang. Kortom, toen m’n humeur geen reden meer zag om dwars te liggen en ik ook even stevig had gepoept, stond de deur wagenwijd open om hard te spelen met alle kindjes en kinderen die er waren.

Papa en mama en Irene konden gezellig met iedereen kletsen, terwijl papa ook nog “Twee motten” voor twee oude vrouwtjes had gezongen. Muziek uit hun tijd zeiden ze, hadden zij ook een mooie tijd.

Enfin, na veel eten en praten en drinken, werden links en rechts wat oogleden zwaarder en werden we in een grote zwarte auto naar huis gebracht. In donker…. Maar het wordt snel donker in Indonesië. Dat komt omdat de zon de hele dag schijnt en aan het eind van de dag gewoon wat sneller moe is dan bij ons. Vandaar dat hij eerder gaat slapen.

Wij gingen dus later slapen dan de zon.

Vandaag hebben we niet veel gedaan. Mama heeft een massage gekregen, papa heeft met Irene ge-aqua-gymt en wij hebben gespeeld. Ik heb memory gespeeld met papa en gewonnen (de keer dat ik niet won moest ik zo hard huilen dat de tranen op mijn buik en het randje van mijn zwembroek zaten, totdat papa vertelde dat er altijd 1 moest verliezen en het wel gek zou zijn, dat hij altijd huilt), veel gezwommen en gespeeld in het water en gedanst met mama.

Ik heb ook memory gespeeld, maar was vergeten hoe het heette en boven hebben we met het poppenhuis gespeeld en gek gedaan.

 

It wie wer in moaie dei,
fol mei moaie dingen en barrens.

Deze slideshow vereist JavaScript.