Dat hangt er boven de kinderwagen van Jay, terwijl hij lekker in de zon staat en hij probeert hem aan te raken en een goed gesprek mee te hebben. Dat herken ik, maar is me nooit gelukt. Een Ootipantinijevoguh praat niet terug. En als je wel iets hoort dan is dat de stem in jezelf.
Die begin ik telkens meer te horen, maar vooral te begrijpen. Jay leeft in dat opzicht in grote stilte in z’n hoofd, want hij kent nog geen woorden, hij denkt in gevoel of instinct. Hij herkent zichzelf nog niet in de spiegel. Langzamerhand heeft hij nu wel het gevoel dat het vijfvingerige monster voor z’n hoofd, z’n hand is.
Ik denk wel.
Denk ik.
In ieder geval ga ik doelbewust af op dingen of doe doelbewust dingen wel of niet. Ik heb ook routines, zoals Nijnje/Bumba/Plopla kijken als ik ga eten. Er voor of er na. Als het niet zo is dan denk ik dat en dat heeft consequenties voor m’n gedrag. Dan is het een kwestie van volhouden.
Ik heb een fijne dag gehad op de crèche en gelukkig had papa een korte broek meegegeven anders waren m’n benen er afgesmolten! We zijn de hele dag bijna buiten geweest. Goed, zeg ik. Lekker klimmen op het kasteel in de vesting (speelkasteel, dus, maar je moet ergens beginnen.
Bereid het pad maar Dzjez, ik volg wanneer ik kan lopen. Tot die tijd groei en lach ik. Het was een lekker dagje met mama en heerlijk weer.
We zijn nog even gaan winkelen en m’n dag eindigde in de armen van Dzjez. Die wild dat zelf. Eerst ging hij bij mijn wipper staan en dan spreid hij z’n armen, kijkt naar papa en zegt ‘Jay’ (dan ben ik dus).
Tsja, dan is het duidelijk hè!
Ik kan het nog niet zeggen, maar wil ook graag knuffelen. Hij aait me dan over m’n bol en dat voelt heel fijn met die kleine handjes.
En jij hebt van dat lekker zachte haar! En ik ben je grote broer en ik moet dat soort dingen oefenen. Je stevig vast pakken en beschermen als er iets mis gaat.
Met mooi weer is thuiskomen gezellig en fijn (alhoewel ik niet wil eten, maar dat kan ook door het mooie weer komen, of het feit dat ik niet voor de TV zit….). Ik heb nog wel even getest of de lamp van de bakfiets wel goed vast zit. Dat is het geval, maar ik werd afgeleid toen papa de loopwagen tegen me aanreed. Toen moest ik daar mee spelen!
It wie wer in moaie dei.
Dzjez & Jay 