knuffel

De zoete inval 2: José

Dzjez Dzjez gedachten , , ,

P1060379

Maar eerst even iets heel anders.
Gisteren heb ik gezegd dat ik heeeeeeeel veeeeel gegeten had, voordat ik ging slapen en mama dacht dat ik de hel nacht wel door zou slapen. Nou, dat was niet zo. Ik werd om half een wakker. Niet een beetje wakker, maar wakker met een lege buik. Ik had niet genoeg aan een knuffel, om vervolgens terug in bed te gaan. Nee er was 120 ML voor nodig om me stil te krijgen!

Daarna heb ik wel lekker doorgeslapen hoor. Tot kwart over 7, prima dus. Kon papa wat werken op de computer n eik wat in de Box. Want daar wordt ook gewerkt. Door m’n grijze hersencellen die tekens weer nieuwe verbindingen maken en mij op die manier telkens slimmer.

Ik sta al stokstijf recht op als een stokstaartje, draai als een ballerina en kan al op de puntjes van m’n tenen staan. Zo word ik net iets langer en kan dan bij nog meer dingen. Handigepak voor mij, lastpak voor mama en papa.

P1060374Deze middag gaan we in de auto naar Naarden en wat denk je? Ineens is daar José! Niemand had de moeite genomen mij even op de hoogte te brengen dus de OH’s en de tintjes waren niet van de lucht. Dat versterkt door het feit dat Olpa en Olma er ook nog bij waren. Feessie zeg ik!

Papa ging op de muren tekenen. Dat is goed om te weten voor later…. Hij deed het onder het mom van elektriciteit. Ik denk dat ik ook wel een excuus kan verzinnen, later 😉

P1060380In ieder geval, José. Ik vond het hartstikke leuk om haar te zien. Ze is al behoorlijk gegroeid en goedlachs. Dat vind ik een belangrijke eigenschap van mensen. Goedlachs (nou vraag ik me af of er ook zoiets bestaat als ‘slechtlachs’. Waarschijnlijk is dat lachen terwijl je het niet meent…. Nou ja, als je dat maar lang genoeg doet wordt je ook vrolijk!).

We hebben wat gespeeld. Ik liep weg en José loopt achter me aan en dan draai ik ineens om en dan lachen we hard. Ze had ons nieuwe huis nog nooit gezien, dus ging ze ook nog even met mama door het huis om alles te bekijken. Die waren ook blij om elkaar weer even te zien. Ze noemt m’n broer)in-de-buik Ben. Mmmm, ik vind dat best een mooie naam. Ik ben Dzjez en hij is Ben, ben je nog mee? (ik denk dat hij toch anders gaat heten, maar ga nog niet zeggen hoe. Dat mag hij zelf doen rond 18 maart).

Ze gaan trouwens maandag beginnen om het huis nog mooier te maken dan het nu al is. Ik ben benieuwd…

It wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.

 

Eindspurtje

Dzjez Dzjez gedachten , ,

Soms heb je van die dagen die met een oplopende gezelligheid.
Vandaag was zo’n dag. Ik was al blij dat mama kwam. Het was druk met papa’s en mama’s die kindjes halen en daar was mama. Dan zijn we snel weg. En dat is goed. Thuis heeft mama de boekjes tevoorschijn gehaald en zijn we gaan lezen. Toen papa kwam moest ik eerst heel hard naar hem lachen en knuffelen en daarna ging papa voorlezen. Uiteindelijk had ik daar niet echtveel geduld voor.

Trouwens ik heb lekker de show bink uitgehangen op de crèche, want ik kan lopen. Dat moet iedereen zien natuurlijk. Nu is het nog bijzonder. Straks als ik 16 ben niet meer. Grappig is dat toch, hè! Maar dat terzijde.

Ik ga trouwens extra genieten op de crèche, want binnenkort ga ik daar weg! Ik weet nog niet precies wanneer en dat wil ik ook nog niet weten. Dan hoef ik me er ook niet druk om te maken. Want echt leuk vind ik dat dan weer niet. Maar ja, zo gaan die dingen.

Dus terug thuis, na het eten, wat ik in grote happen heb opgegeten, mocht ik nog een beetje opblijven in de box. Daar hebben we dus die gekke foto’s gemaakt. Die hebben niet veel toelichting nodig. Het is een wonder dat ik er zo goed vanaf gekomen ben. Met twee zulke ouders 😉

Liever een beetje gek dan doodnormaal zeg ik. Daar heb je er genoeg van en dat past niet bij mij. Terwijl papa en mama zeer pikante Thaise Curry van 2 dagen eten (die is lekkerderder dan die van 1 dag of die van de dag waarop’ie gemaakt is zeggen ze), zit ik lekker de dag te bezinnen in m’n kinderstoel.

M’n broertje heeft een pakje gekregen van Sylvia, een collega van mama. Zooo lief! Niet om uit te pakken, maar om aan te trekken. En als je er heel dicht bij staat is het een gezichtje. Kijk maar… Mooi hoor, ben benieuwd het het hem staat. Mij pastei ech nie meer!

Ja, leuk zo’n dagje. En dan naar bed, gezellig uitkleden met papa en het kriebelen op m’n buik en onder m’n voeten en een flesje van mama. Fles op, ik er in en dan bedoel ik ook er in hè!. Dan knuffel ik nog even om vervolgens te besluiten in bed te duiken. Slaap lek…..

It wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.

 

Goeiemoarn

Dzjez Dzjez gedachten, Siebe, Weekend, Zelda , ,

Het was een goeiemorgen in Sneeuwitje.
Niet alleen ben ik vannacht 2 keer wakker geweest om extra te drinken en me zo voor te bereiden op een moaie dag, het was ook een heel bijzonder ontbijt. Voor de eerste keer in ons leven was dat met Siebe, Zelda en Olpa en Olma. En dat dan ook nog eens op Fryske bodem. Wat smaakt het brood dat we bij een Fryske bakker hebben gehaald dan lekker. Ik zeg altijd maar zo: Met goed gezelschap smaakt het eten altijd beter. Q.E.D..

Maar dat was nog niet alles, want vandaag hebben we Siebe zijn 13de verjaardag gevierd, ook al is hij pas morgen jarig en dat is gemakkelijk te onthouden, want hij is geboren op 9-9-1999! En stel je voor dat hij 99 gaat worden, dat zou pas spectaculair zijn.

Inmiddels is Beppe ook gearriveerd in haar nieuwe auto. Mooi ding en een leuk weerzien, want ik had haar al weer even niet gezien en dan is het weerzien des te leuker! En Olma en Beppe was dan nog weer veel langerder geleden.

Siebe heeft wel 2 kado’s gekregen. Een voetbaldoel van Olpa, Olma, Beppe en Tessa en een dikke speaker voor z’n iPod van papa, mama en de mama van Siebe. En die dikke speaker hebben we direct aangezet. Zo kon Siebe op de maar van de muziek z’n doel in elkaar zetten en Olpa z’n pas gekochte nieuwe, multi-functionele, ultra-dimensionele tent…

Eerst zet’ie hem in elkaar en dan haalt’ie hem weer uit elkaar! Zo vindt hij uit wat de mogelijkheden zegt’ie en ik moet zeggen…. het uiteindelijke resultaat mag er best zijn!

Trouwens, Zelda heeft ook een kado gekregen, of eigenlijk ook . Een linkeroorbel en een rechteroorbel. Dat is om er voor te zorgen dat haar hoofd in evenwicht blijft. Mooie kleren!

Ondertussen ben ik zonder moeite ontzettend Dzjez. Ik zit in de zon, op mijn roze kleed, kijk en knuffel wat in m’n rond en speel met m’n speeltjes.

Ik weet dan ook, dat dit alleen nog maar een een goeiemoarn……

Deze slideshow vereist JavaScript.