’t Is wat, dreumes zijn.
Een te grote geest in een te klein lichaam.

Ik snap al zo veel, maar mag dan weer zo weinig omdat ik net goed genoeg weet hoe het moet.

OK, ik mag niet klagen want ik mag ook best wel veel dingen doen hoor, maar bijvoorbeeld de wasdroger. Ik weet hoe het aan moet en hoe je er leuke geluidjes mee kunt maken. Maar dat mag niet.

Niet doen, hoor ik dan en een serieuze blik en een vinger. Gelukkig kan ik dat ook. Ik kijk dan heel serieus terug en ga weer met m’n vinger naar de wasdroger. Voor dat ik het dan weet zit ik op m’n kont in de keuken.
Dat
vind
ik
niet
leuk!

OK, we hebben ook heel erg veel plezier gehad en ook hard gelachen. Zo wisselen we die dingen af. In bad bijvoorbeeld, is ook lachen. Ik heb allemaal routines en weet nu dat het vriendinnetje van het badboekje van Nijntje, Lara heet. Dat zeg ik dan ook.

Voordeel van bad is dat je daarna lekker schoon bent. Vooral m’n billen die er uit zagen als een krentenbrood met de geur van een heeeeeeel oud krentenbrood. Badderen helpt.

Ik heb nog een tic, als papa m’n haar nat maakt terwijl ik vlak in bad lig, begin ik ‘HieHieHie, HaHaHa’ te zingen. Weet niet goed waarom, maar ik doe het niet bij het uitspoelen. Dan roep ik KgraH, KgraH.

Daarna zijn we gewoon wat gaan spelen en boekjes lezen en hebben gewoon gezellig gedaan, en gewoon gegeten. Zo van die dingen.

Nadat papa me in bed had gelegd en hij weg was toen ik opstond ben ik gezellig bij mama in de keuken gaan puzzelen, terwijl zijn uitgebreid aan het koken is. Heerlijke geuren en kletsen.

Ik was aan het spelen. Ik had al heerlijk gegeten en yoghurt gehad, toen mama om een uur of half 7 zei: “Siebe en Zelda komen” en alles stopte even. M’n denken, m’n spelen en ik keek mama met grote ogen aan. SIEBE EN ZELDA, yiehaaaa! Ik sprong op en begon te dansen

Ik heb ze al 3 weken niet gezien en 3 weken op een dreumes-leven is een hele tijd. Vanaf dan kan ik niet meer stil zitten. Ik spring en loop heen en weer en kan niet wachten.

En dan zijn ze daar ineens.

Ik ontplof bijna van blijheid en geluk, ECHT! Ik kan het niet beschrijven maar het voelt goed om ze te zien. BieBie en Tsjieka/Daka of zo (daar moet ik nog wat op oefenen).

Voor mij was het veel langer geleden dat ik ze had gezien. M’n halve leven. En in dat halve leven ben ik ongeveer 5,3 centimeter gegroeid….

Ik herkende ze dan ook niet direct, maar heb wel gelachen toen ik bij Siebe op schoot zat en ik voel m’n andere broer.

M’n ENIGE zus voel ik helemaal. Ik kan zo lekker bij haar op schoot zitten. OK, als ik last van m’n buik heb, huil ik. Dat is nou eenmaal zo.

Het is een lekker lang weekend. Lekker lang wennen!

Fijn! Ik was helemaal hieperdepieper, barst van de energie en dat omdat Siebe en Zelda er zijn. We hebben samen gegeten en ik heb voor het eerst in m’n leven appelmoes gehad. Lekkerr.

Daarna ging ik naar bed. Ik lag op het aankleedkussen met m’n ogen open, maar zag niks. Te moe.

It wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.