‘T is niet m’n dag.
En ook niet m’n nacht.
Niet dat het m’n glimlach in de weg zit, maar toch… Er zijn momenten dat ik me beter gevoeld heb. Ik ben gen fan van virussen. Die dan onaardige en vervelende dingen met je. In mijn geval koorts en slap en zo en zo nu en dan overgeven. Maar gelukkig hou ik ook veel binnen. Dan sterk ik wat aan.

Het voordeel was dan weer dat ik gezellig bij mama in bed mocht liggen. In het grote bed, op papa zijn plaats. Dat voel je en dat ligt goed! oogjes dicht, oogjes open.

Tsja en dan ga je de deur ook niet uit hè! Ik ben thuis gebleven toen papa, Siebe en Zelda en Dzjez naar Evelyn ging want Menno was jarig. Heb ik geen gebakje gehad! Balen.

Ik wel, ik heb appelkruimeltaart gehad en Beppe was er ook! Maar het eerste wat ik zag was de trampoline. 3Oh leuk!” zei ik en sloeg links af! Trampolines zijn leuk!

We zijn er wel anderhalf uur geweest en ik heb gelezen en geknuffeld. Dat kun je goed met Philine en Lauren. En met Siebe en Zelda. Zo nu en dan moet ik even naar ze toe om dat te doen.

Thuis ben ik eerst gaan slapen. Pffoe, vermoeiend hoor en toen ik wakker werd kwam Zelda me terug halen en… was Beppe beneden. Die kwam nog even dag zeggen. Ze had ook een enorme verrassing bij zich! Een Nijntje wandelwagen! Mijn eigen. KAn ik mooi meer rondlopen.

Ondertussen werd ik ook stiller en stiller. Ik had ook geen honger en eigenlijk was ik de hele dag niet echt je van het. Beetje pieperig. Nee, ik denk dat de conclusie is dat ik me ook niet helemaal goed voel.

Toen gingen papa, Siebe en Zelda weg en ik heb hard gezwaaid! Dat kan ik goed. Beppe bleef nog even, maar uiteindelijk was ik blij dat ik niet te laat in bed lag.

It wie wer in moaie dei…

Deze slideshow vereist JavaScript.