Auteur: Dzjez

Dansend door het leven

Dzjez Dzjez gedachten, Familie, Jay, Naarden, Uncategorized, Weekend , , , ,

HipstamaticPhoto-563015837.674646

Het lijkt wel of we de blog altijd beginnen met “Het is al weer even geleden, maar er gebeurt zo veel” en dat is waar. Een stukje schrijven vergt een bepaalde, doch ongedefinieerde mate van aandacht, en dat is net wat er zo nu en dan ontbreekt.

Nou moet ik zeggen dat foto’s elke keer wel weer inspirerend zijn om stukjes te schrijven. Het is wat dat aangaat ook niet helemaal duidelijk wat er eerder was, uit stukje of het ei, of de kip of de foto’s….

 

De oranje vestjes waren noodzakelijk bij onze bloembollenplantdag. Midden op een rotonde in het grasveld, met automobilisten als danseressen en dansers om ons heen draaiend.

Er zijn dan kindjes die dan soms en volledig per ongeluk, denken dat ze straten kunnen oversteken om limonade te halen en terug, ondanks luid geroepen waarschuwingen. Ik viel gelukkig op en alles was goed. Nooit meer doen.

Een andere lievelingsbezigheid van me, en je raad het al, is wormen verzamelen. Ik heb er wel 13 verzameld en allemaal een naam gegeven. Ze kwamen letterlijk met bosjes naar boven door al dat gegraaf en gespit. Ik heb ze niet opgegeten, want er zat modder op (en ik weet ook niet of ik het echt durf, maar wel dat mensen het heel erg jakkie vinden ;-))

 

We hebben veel bollen gepland en ik had de tong uit mijn mond om er voor te zorgen dat de bollen er in het voorjaar goed bijstaan. We hebben een ‘H’ van Hoff gemaakt en een grote cirkel en een aantal ‘spaken’. Dat gaat een waar kunstwerk zijn en mensen zullen de rotonde blijven ronden om het te aanschouwen.

IMG_3624

Zondag was het wandeldag in de vroege dauwende ochtend, met zelfs een beetje ijs. Om de hoek bij het Naardermeer, dus met de fiets ernaartoe. Ik op mijn eigen fiets en dan illegaal oversteken, wat ik nooit in mijn eentje mag doen. Het is niet druk, dus oversteken was een fluitje van een cent.

IMG_3609IMG_3643IMG_3612

Ik wilde niet wandelen en bleef het liefst in de bakfiets zitten, maar na enig aandringen liet ik me toch uit de bakfiets tillen en door het hek duwen. Het was dan ook de betere beslissing. Onze tocht werd vergezeld door mooi paddenstoelen, wolkentaferelen en vergezichten. De beste manier om wakker te worden en te genieten van het leven.

Dat kunnen we goed. Met rode neuzen in de natuur. Lekker verfrissen na een week school, lekker leren en fijn spelen. Het was een mooie week geweest met feestjes bij Kiki (en ik was de enige jongen en ik mocht frieten van de tafel eten!) en Jay heeft gespeeld met Fynn en gezwommen. En Jay is ook mijn vriend. We kunnen het al niet laten om ’s nachts of ’s ochtends bij elkaar in bed te kruipen omdat we bang zijn voor iets of gewoon omdat we het leuk vinden….

IMG_3646IMG_3645

Mama heeft ook heel veel mooie foto’s gemaakt, maar die staan niet op de iPhone van papa, dus daar moeten we het nu even mee doen. Niet dat die slecht zijn hoor, maar…. anders. Als je snapt wat ik bedoel. Het goeie nieuws is dat mama er dan wel weer op staat!

IMG_3608

Toen we klaar waren met wandelen zijn we naar Beppe gegaan om te spelen en heel veel te snoepen. Ik heb zelf ook UNO gespeeld. Die met die dieren. Papa moest even naar Pake, maar ze waren er in gedachten bij. Dat telt.

 

It wie wer in moaie tiid.

 

Deze slideshow vereist JavaScript.

Smilepaal

Dzjez Dzjez gedachten, Jay, Thuisverhalen , , ,

Er zijn van die momenten die je niet ongemerkt voorbij kunt laten gaan. Al was het alleen maar om er later als ik groot ben, het nog eens terug kan lezen.

Natuurlijk hebben we al heel wat mijlpalen achter de rug, zeker nu we terug zijn in Nederland en papa nog in Jakarta is. We moeten veel dingen oplossen en opnieuw ontdekken en op hetzelfde moment voelt het aan als kamperen.

We hebben het goed naar ons zin hoor, in het huis van geleende en gevonden spullen en eigenlijk heeft dat een charme die je normaal gesproken niet ervaart of kunt maken. Gewoon omdat je vaak bij veel dingen te veel nadenkt. Dan krijg je een bedachte oplossing en het ding met bedacht is dat het vaak gebaseerd is op wat je al weet of verwacht. Leven in de omgekeerde manier is veel interessanter.

Zo zie je maar weer, het woord serendipiteit is niet voor niks uitgevonden werd in 1754 (en later gebruikt werd om de uitvinding van penicilline, gegalvaniseerd rubber, post-it en magnetron te omschrijven): Vinden wat je niet zoekt…

Wat Jay ook bedoelt, is dat we lekker onze geen gewoontes weer oppikken. Hangen in stoelen en lekker bij elkaar slapen op de zolder. Dat blijven we ook doen, want dat voelt goed. Lekker op één kamer, dan ben je nooit alleen en sta ik heel zachtjes op, want Jay slaapt altijd langer dan ik.

Superleuk is het natuurlijk om al mijn familie weer te zien en dat was voorlopig zelfs zonder Senn en Nynthe, want dat is mijn grootste verlangen. Dus toen die afgelopen weekend terugkwamen van vakantie, was het SUPERLEUK om ze weer te zien.

Voor mij is het helemaal feest, want ik houd van verkleden en Senn ook, plus hij heeft een App op zijn telefoon om het allemaal nog echterder te maken. Hoe superheld kun je je voelen. En niet alleen de Hulk, ook nog eens een keer Batman. Niet mijn allerfavorietst, maar het komt aardig in de buurt (mijn superdepuper is Flash en Captain America).

Lauren en Philine waren er ook, dus dan ineens ben je gezellig met veel en kun je lekker spelen. Ik denk dat je ons ook allemaal op een rij kunt zetten en een op (of neer-) gaande lij kunt maken, of gezellig de leeftijden tellen….

Ik vind de overgang helemaal niet erg en zie dan ook geen reden om een lange broek aan te trekken. Kou hebben is een ‘mindset’, ik hoef me er niet eens over heen te zetten, ik merk het gewoon niet.

Ik wel. Ik heb het koud. Ik wil een lange broek aan, maar mijn benen zijn daar helemaal niet aan gewend. En als ik naar me zelf kijk, herken ik me zelfs een beetje niet. Zo heb ik me meer dan twee jaar lang niet gezien! Mijn benen zijn ook nog eens langer gegroeid, dus maar goed dat papa nieuwe lange broeken op marktplaats heeft gekocht.

OK, terug bij de mijlpaal, ik ben vandaag voor het eerst alleen naar de winkel gegaan. Beetje gespannen, dat wel, maar mama liep op afstand mee en keek toe. Aardappelen stond op het lijstje en ik had mijn portemonnaie en goede moed bij me.

Het resultaat is simpel: I did it!
En papa (via de App) en mama waren heel trots op me! En ik op mezelf. Zo de volgende keer misschien nog met het wakende mama-oog, maar snel, weet ik zeker, kan ik het ook alleen….. en dan breekt de tijd na een tijdje aan dat ik er geen zin meer in heb, maar voorlopig wel, want we hebben een nieuwe fiets voor me gekocht, mét een extra reserveband, voor als ik een keer in een ongelooflijke race, lek rijd.


En er zit een bel op!

It wie wer un moaie tiid.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Astroloot

Dzjez Jakarta, Jay, Wonen in het buitenland , ,

img_2595.jpg

Deze blog is van mij en gaat over mij. Ik vind dat ik wat in te halen heb en deze foto is een mooie aanleiding. Die foto is namelijk met Jack. En Jack is mijn vriend, en die foto zit in een lijstje en die heb ik gekregen op het afscheidsfeestje.

Ik wil namelijk politieman of astronaut worden, en ik geloof niet dat het pak op de foto van een piloot is. Maar op zich maakt dat ook niet uit, want een astronaut of een piloot, wat is het verschil? Ze gaan allebei de lucht in, alleen gaat de ene wat hoger.

Terwijl ik dat zeg, denk ik dat astronaut zijn nog leuker is, omdat je dan de maan van dichtbij ziet en gewichtsloos bent. Dan kun je niet vallen en dat is handig.

Trouwens wat ook handig is in de ruimte, er is geen boven of beneden. Dan maakt het niet uit of ze op hun kop staan of niet. Boven en beneden hebben we bedacht omdat we op aarde leven en dat komt door de zwaartekracht. Zwaartekracht. Dat voelt als een negatief woord, iets wat dingen onnodig zwaar maakt. OK, het heeft ook z’n voordelen als je wilt fietsen en zo, maar toch.

In de ruimte ben je eigenlijk een stuk vrijer. Niet alleen in bewegen, maar ook in denken. En voor vrij denken hoef je alleen maar de ruimte te creëren, je hoeft er niet echt voor in de ruimte te gaan.

Ik heb mijn eigen ruimte en ik doe dingen daarin op mijn manier. Niet omdat het kan, maar omdat dat moet. Als er teveel in die ruimte gebeurt, wordt’ie te vol en met dingen die te vol zijn, die gaan overstromen (of je moet de ruimte groter maken, en dat doe ik ook).

Daarom wil ik astronaut worden. Lekker balanceren in de ruimte. Dingen ontdekken en dingen zien. Of piloot, want dan heb je ook je eigen ruimte en kun je snel even ergens naar toe gaan. Plus het pak wat een piloot aan heeft is ook mooi en lijkt op een politiepak. Dat is altijd goed, want dan kun je er ook boeven mee vangen.

It wie wer in moaie dei.

De week van de gatenkaas

Dzjez Dzjez gedachten, Indonesië, Jakarta, Jay, Weekend, Wonen in het buitenland , , , , , , , ,

IMG_2129 (1)

Het is hier Ramadan en ook nog eens allemaal heilige feesten. Afgelopen week resulteerde dat in een vrije dinsdag en een vrije vrijdag (Fraaidag) en dus hadden we extra tijd om dingen te doen.

Dinsdag gingen we naar de dierentuin en die bleek dicht (maar was dat wel zo, want vrijdag zijn we weer geweest en toen leek hij ook dicht, maar vond mama uit dat we eigenlijk de ander ingaan moesten hebben… Maar daarover later meer).

Omdat de Zoo dicht was, besloten we een rondje te rijden op de brommer. Eerst rond de dierentuin en daarna op weg naar de universiteit van Indonesie. Een lekkere lange tocht die ons langs allemaal mooie plekjes leidde, inclusief een spoorlijn en een bos. Dat laatste was aanleiding van papa om later dezelfde tocht nog eens op zijn fiets te doen…

We zijn op de terugweg aanbeland in een speeltuin die Taman Merah heette, oftewel Rood Park. Toepasselijk, want zo is het ooit bedoelt met allemaal rood geverfde toestellen, maar door de tijd heen heeft dat rood een andere betekenis geregen…. Het rood van roest.

Het was er ook wel een beetje een chaos, maar als ik het zo bekijk, zijn ze het wel aan het opknappen en opruimen. Al die jaren afval verzamelen in het meer, dat is de moeite. Ik weet dat er zo heel wat parken zijn rondom Jakarta die er vervallen en verlaten bij liggen. Het zou een goed idee zijn van de regering of zo, om daar eens de schouders onder te zetten. Dat doet er namelijk toe.

Enfin, toen we thuiskwamen is papa gaan fietsen en hij kwam helemaal blij thuis terug.

IMG_2027

Het gaat goed met mijn ooglapjes. Vooral om ze lang op te houden en zo mijn rechteroog te trainen. Dat werkt namelijk het minst goed en dan is het net als met gewichtheffen. Als je het veel doet krijg je dikke spierballen. Die krijg ik in mijn oog.

Ook ga ik ‘sporten’. Na school met mama om mijn motoriek en spieren te oefenen. Dan gaan mijn hersenen beter met mijn ledematen coördineren… Dat klinkt moeilijk, maar in het woord ‘ledematen’ zit al het woord ‘maten’ en die moeten dus vriendjes worden met mijn hersenen. Simpel toch? 

Ik vind dat leuk om te doen en soms best moeilijk, maar met de steun van mama en mijn personal trainer, zet ik door! Zondag ga ik weer.

Ik heb gezwommen voor mijn diploma C, maar of dat goed gegaan is, of dat ik het heb gehaald, vertel ik later. Nu eerst de dierentuin deel III met papa. Ik had zoals gewoonlijk geen zin, want ik vind mijn iPad veel interessanter dan in het echt iets doen, maar totdat ik 14-16 of 18 ben, mag ik dat soort beslissingen niet zelf beslissen.

De dierentuin dus. Geen mens te bekennen in de hele dierentuin!
Jammerdan Ramadan…. Als er niet gegeten kan worden zijn er geen eetstandjes, als er geen eetstandjes zijn, is er geen reden om naar de dierentuin te gaan. Zo is het in Indonesie tenminste. Geluk voor de dieren en geluk voor ons, want we hadden het (dieren)rijk voor ons alleen. Berengezellig!

IMG_2114

Ik wilde naar de beren, want die hadden we nog nooit gezien in al die tijd dat we naar dierentuin zijn geweest. En die zaten natuurlijk helemaal aan de andere kant van de zoo! Maar onderweg is voldoende leuks te zien en te ontdekken. Daarom hebben we er een vlog van gemaakt. Nou ja, Dzjez dan, want die kan op dit moment beter vloggen dan ik. Ik sta gewoon goed op beeld, terwijl Dzjez beter in de praatjes is...

Hehe, ja eindelijk ben ik een vlogger! En eigenlijk kom ik er achter dat ik het eigenlijk al heel lang doe…. Maar goed, nu dus meer bewust en papa als mijn camera man en commentator. Derhalve besteed ik weinig woorden aan de zoo en meer in de film.

Maar ik wil er nog wel wat over vertellen, want we zijn langs een meer gelopen, en ooit was dat waarschijnlijk ‘je van het’, en kon je er vissen en romantisch varen, maar vandaag de dag is dat niet meer zo. Het is er nog wel heel mooi, maar meer op een nostalgisch esthetische manier. Van het type dat van die melancholische plaatjes oplevert. Dat is ook mooi. Je moet er alleen oog voor hebben.

Dat waren we nog vergeten te vertellen, maar we zijn dinsdagavond nog gaan eten bij Warung Solo. Lekker makkelijk, want dan hoef je niet te koken. Vooraf mochten we niet van tafel en mochten we kleuren. Een goede tijdvulling. Zeker als je je viltstift goed vast hebt.

De Favoriet van de avond waren Sosi Solo, een soort lumpia met alleen een soort gehad er in. We hadden wel de Pisang Goreng besteld, maar uiteindelijk hebben we die in een doggybag meer naar huis genomen.

En, die meneer was er ook. 98 jaar oud of zo en elke avond z’n nummertjes spelen op z’n bamboo xylofoon. Wij waren blij dat hij er weer was. Een vaste baken op zo’n avond 😉

IMG_2097 (1)IMG_2098 (1)IMG_2100

En dan is er natuurlijk nog het andere grote fenomeen: Afzwemmen voor C.
Voor degenen die het niet weten, eerst heb je A, dan heb je B en dan heb je C, in die volgorde. A had ik al, maar omdat ik zo mijn best deed voor diploma B, en het leek alsof ik het eigenlijk al in de zak had, hebben mama en Coach Philippe overlegd en besloten dat ik direct naar C mocht en vandaag was het zo ver.

Ook hier ga ik niet veel over vertellen (wen er maar aan want ik ben een vlogger), maar het filmpje is weer des te Vlog!

OK dan, nog een afsluiter van mij. Papa ziet soms kunstige dingen in Jakarta, en hier is er weer zo een. Eerst ga je lopen, dan heb je een brommer en dan heb je een kind…. Rara wat doe je?

IMG_2035

En vandaag verraste ik papa nog, nadat we gezwommen hadden en wedstrijdje hadden gedaan met zwembadzinkertjes (dat woord bestaat niet, maar het zijn plastic balletjes met twee stoffen staartjes en die zinken als je ze in het water gooit, maar niet allemaal op de zelfde snelheid dus…

IMG_2227

It wie wer in moaie wike.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Batik Practique

Dzjez Dzjez gedachten, Indonesië, Jakarta, Weekend, Wonen in het buitenland ,

IMG_1991

De vrijdag is traditioneel de dag waarop men traditioneel Batik draag. Batik is typisch Javaans en waarschijnlijk is het er uitgevonden. De patronen gaan echt eeuwen terug, dus niet iets om lichtzinnig over te denken…. In tegenstelling tot wat de meeste mensen denken is Batik in zijn oorspronkelijke vorm erg praktisch. het is geïmpregneerd met was en heeft een binnenvoering, waardoor het altijd lekker zacht is.

Wij hadden het aan omdat we op de foto gingen. Eerst alleen, dan met de klas en dan in de middag, samen met mijn broer. Dzjez dus.

’s Middags daarna had ik nog zwemmen en dat was best koud. Gek he, in Indonesië en dan nog oud hebben, maar dat komt door de wind.

IMG_1992

Het is al laat vandaag, dus laat ik jullie vooral van de filmpjes genieten, maar ik moet gewoonweg wel even zeggen dat ik zaterdag aanstaande voor mijn C diploma ga…. Jaja, C. Ik mag B overslaan omdat ik altijd zo mijn best doe (en ik me met de ‘gewone’ B oefeningen snel verveel…. en te snel klaar ben. Mama heeft gevraagd of ik misschien niet direct door mocht en dan was goed! Wat ik dan weer niet weet is dat ik dan ook mijn B diploma krijg…. Na volgende week zaterdag weet je er alles van).

Wat is er dan nog gebeurt dan? Nou ik heb ben zaterdag naar een feestje van Eliot geweest. En die was weer terug van een lang bezoek aan het ziekenhuis in Singapore, maar al zittend was hij weer terug en mama was er gezellig bij.

Op school bouw ik trouwens torens. Dat heeft papa gezien en gefilmd. Dat doe ik boven op het huisje met jack. We doen wie er de hoogste torens kan bouwen.

IMG_1976

IMG_2012

En ik ben naar mijn eerste laatste hockeyles geweest van het seizoen en dat ging heel goed! Ik vind hockey leuk, alhoewel ik nog niet goed een onderscheid kan maken tussen spelen of de oefeningen zo snel mogelijk doen en wat ik het leukste vind. Misschien moet ik maar naar atletiek…

IMG_2004

Ik kwam nog een heel oud filmpje tegen van mijn diploma zwemmen. Dat heb ik dan ook maar snel even ge-edit en op YouTube gesmeten. Het is al weer lang geleden, maar de moeite waard om even te bekijken.

En ik heb nog twee kunstwerken gemaakt met echte verf. De ene is Van Gogh en de andere Picasso. Dat weet ik want dat heb ik geleerd.

IMG_2021IMG_2022

It wie we in moaie wike.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Batik Fantastique

Dzjez Indonesië, Jakarta, Wonen in het buitenland , , , , , , ,

IMG_2732

We zijn zaterdag naar de winkel geweest om voor ons allebei een Batik shirt te kopen. Een echte, met binnenvoering en het juiste motief en vooral kleur! We waren redelijk balorig en druk en er was duidelijk een probleem met de atmosfeer, want onze oren werkten niet….

IMG_2735

Wat grappig was, is dat het in hetzelfde gebouw (min of meer) is als waar papa werkt. Wij gingen dus op de brommer, dezelfde weg die papa elke dag neemt, alleen was het nu niet een doordeweekse dag. Dat maakt het direct een stuk rustiger.

Ook al omdat Ramadan afgelopen donderdag is begonnen en mensen dus overdag niet eten. Dan is het gek genoeg een stuk rustiger op de weg (en natuurlijk ook omdat het weekend was).

De dames, die ook gekleed waren in Batik, hebben ons heel goed geholpen. Niet alleen waren we vrijwel de enige klanten, we zijn ook nog eens schattige Bule kindjes, dus dat is een traktatie. Bovendien krijgen we dan alle aandacht die we verdienen. Kijk maar eens naar het resultaat.

IMG_2739IMG_2738

 

Nadat we even over de verdiepingen zijn gestruind en we bijna telkens iets om hebben gegooid (maar net niet helemaal, ja we waren balorig) kwamen we bij de fietsafdeling om te testen of ze ons goed pasten. Dat was dus een heel avontuur en ja, ze passen. Nu moeten we alleen nog nadenken wie die nieuwe fiets krijgt. Ik wil namelijk zonder zijwieltjes, maar heb officieel nog niet geprobeerd of ik dat kan. Dat gaan we volgend weekend uitzoeken.

IMG_2741

De grote verrassing was Thai Beef Basil voor papa en mama en voor ons een groot stuk pizza voor lunch. Ik zeg ‘ja’ tegen de stukken salami! Wel raar toen we naar de wc gingen en er geen wc papier was om onze billen mee af te vegen…. Maar een servetje in de food court is snel geregeld. Dus dat was ook weer klaar. Daarna zijn we naar huis gegaan en hebben lekker gezwommen.

Ik was ’s ochtends eerst al naar de fysiotherapeut geweest om oefeningen te doen voor mijn grove en fijne motoriek. Ik kan niet goed meer herinneren welke, maar het ging goed en ik ga dat vaker doen. Lekker sporten!

Verder zijn we op zondag naar de hockey clinic geweest. Met de taxi, helemaal op de Britse school en hij raakte de weg kwijt. Nou ja, niet de weg zelf, want daar bleef hij op rijden, maar de weg die op de korts mogelijke manier naar de ingang van de Britse school gaat. Maar ja, zo zie je ook nog eens wat van de buurt. Papa heeft daar een leuk filmpje van gemaakt, van de hockey, dus ik zou zeggen, ga daar maar even lekker naar kijken.

Maar… dat was nog niet alles. Ik en papa hebben ook buitengewone acrobatische toeren uitgehaald. In het zwembad. Of eigenlijk van de kant in het zwembad en we hebben elkaar gefilmd. Bijzondere toeren, dat kun je wel zeggen.

Hoe dan ook, de rest van de week was ook mooi. Gek genoeg mooi weer en geen regen. “Geen regen?” vraag je dan? Ja, want officieel is het regenseizoen over. Behalve op zaterdag dan, want toen heeft het heel hard geregend en geonweerd. Die opwarming van de aarde is maar een raar fenomeen.

IMG_2728IMG_2724

School niet, en papa heeft ons een keer gebracht zodat hij mijn gebouw kon zien. Want dat wilde ik graag.

En ik kon hem dan laten zien hoe ik teken en mijn pen kan en moet vasthouden. Hij heeft er een klein filmpje van gemaakt…

.

IMG_2727

Oh ja, ik heb er mijn vierde tand uit! Kom maar op grote mensen tand, ik ben er klaar voor!

Hoe dan ook, “It wie wer in moaie wike”

Deze slideshow vereist JavaScript.

SaveSaveSaveSaveSaveSaveSaveSave

Zooperleuke week

Dzjez Familie, Indonesië, Jakarta, Wonen in het buitenland , , , , ,

IMG_1778

We zijn vandaag weer naar de zoo geweest, want die is zo groot, daar kun je dagen in rondlopen zonder twee keer hetzelfde te zien. En op zich is dieren kijken niet eens een doel. Je zou haast kunnen zeggen dat dat de Ragunan Zoo het groene hart is van Jakarta, dus als je eens helemaal klaar bent met de smog en de geur van brommeruitlaatgassen, dan is Ragunan een goeie plek om te chillen en relaxen.

Screen Shot 2018-05-13 at 17.42.49

We waren deze keer weer fotoslachtoffers en dat vinden we helemaal niet erg. Al die blije mensen die graag met ons op de foto willen…. Het is een kleine moeite om blij te kijken en mensen gelukkig te maken. Bijkomende voordeel is dat we inmiddels al op ontelbaar veel foto’s staan en werelberoemd aan het worden zijn in Indonesië.

In het begin vond ik het niet zo leuk, maar als Jay al die aandacht krijgt, dan kan ik  me niet echt laten kennen en doe ik mee. Dus ik sta ook op al die foto’s.

Het was een mooi moment, want papa en mama gingen lekker Indonesisch eten, Jay kreeg kroepoek en ik ging boterhammen eten. Lekker bij een warung in de zoo en die hebben er speciale kleden voor op de grond.

Oh ja, we hebben deze keer heel veel apen gezien. Grappig als je er bij stil staat. Het speciale park voor apen heeft bijna geen apen, maar als je gewoon rechtsaf gaat in de dierentuin, kom je er heel veel tegen. Er was er een die een heel grappige manier van praten had, maar dat zie je in het filmpje.

Ik kon er niet genoeg van krijgen, net zoals ik niet genoeg kon krijgen van de vogels. Ik weet het zeker, Ragunan is een supergave dierentuin!

Je komt er ook echt van alles tegen, zoals wc’s en verbouwde-drie-wielige-vuilophaalwagentjes. Ik vraag me dan af wie dat bedacht heeft….

IMG_1798IMG_1777

Oooh! En we mochten in de autootjes rijden. Vorige keer hebben we die helemaal niet gezien! En nu wel dus gassen! Jay in een auto en ik ook in mijn eigen auto. De meneer keek goed mee om te zorgen dat alles goed gaat. Gelukkig heeft’e een airbag.

IMG_1846

In het filmpje ga je alles zien. Ook de orang utang, de slangen, de vissen en alle mensen die er waren.

IMG_1834

Jullie hebben geluk, het is een lang filmpje en het is duidelijk: Ragunan moet je op het gemak nemen en we komen zeker terug. Volgende week of zo, of een andere keer. Lekker chillen.

Papa is na de zoo gaan fietsen en die kwam helemaal afgepeigerd, maar ongelooflijk blij terug. Hij mag er ook even uit en dan ziet hij wel allemaal leuke dingen onderweg. Daarmee doet hij goeie inspiratie op voor brommertochtjes die we later kunnen doen.

A7BF9698-8275-42B7-845B-9A5F8124904EE1E8D969-DB22-480A-9481-6A5B9D1D351F

Ook nog even de andere dingen van de week. Afgelopen dinsdag hadden we sportdag op school, daar is ook een leuk filmpje van. Papa was ook even mee, voordat hij naar zijn werk ging. Gelukkig had ik nog kans om hem een knuffel te geven met glitters, dus die is de hele dag glazig aangestaard op zijn werk…. Ik zeg: DISCO!

En omdat we donderdag vrij hadden zijn we naar Mounir en Wendy geweest. Supergezellig en ik heb op een skateboard geskate en niet alleen liggend op de board…. Ik heb er zelfs op gestaan en dat ging ook goed. Als je links en rechts doet, kun je sturen en dat lukte ook.

Daarna zijn we ook nog gaan zwemmen en ik heb gedanst en ik heb Dzjez in het water geduwd. En het was al donker, dus we zijn eigenlijk best laat naar huis gegaan. Maar dat is niet erg, zolang je gewoon op kunt staan de volgende ochtend is er niks aan de hand.

Natuurlijk zijn er nog veel meer andere dingen gebeurt en een aantal van die dingen staan op de foto’s. Op die manier zijn jullie in ieder geval weer een beetje bij!

It wie wer un moaie wike.

Deze slideshow vereist JavaScript.

 

Het leven is een glijbaan

Dzjez dzjez, Indonesië, Jakarta, Jay, School, Wonen in het buitenland , , ,

IMG_1633

Easypeasy zou je zeggen, maar probeer maar eens rechtop te blijven staan op spekgladde tegels… Soms voelt het zo, maar tegelijkertijd is dat ook precies wat het spannend maakt.

Stel je voor, stroeve tegels. Dat lijkt als schaatsen op zanderig ijs. Veel inspanning en weinig vooruit en weinig vooruit is weinig zien en weinig zien is niet veel verhalen en dat, verhalen vertellen is de essentie toch?

Onze nieuwe-oude buurman is daar het levende bewijs van. Brit, elektriciteitscentralebouwer in Saudi Arabië en ineens was hij daar in het zwembad. Lang grijs haar, volle buik en tattoos op armen en benen. Hij is de vader van de meisjes waar we zo graag mee spelen. Verhalen over het kappen van tropische regenwouden op Sumatra en Kalimantan en over de zwart gesluierde vrouwen in Saoudi Arabië… Je hoort nog eens wat van de wereld en voelt je klein.

Groot waren we met Lennard het neefje van Jetse en Nanya onze buren. We gingen een salto doen in het zwembad en hij is mijn beste vriend. Nadat we gisteren BBQ gedaan hebben en vandaag weer veel gespeeld, kreeg ik zijn Ninjago Bay-Blades en ging hij met het vliegtuig naar Nederland. Ik ga hem missen.

Wat ik niet ga missen is de salto van mama. Ik denk dat ze er al weken over aan het nadenken is en nu, in een vlaag van geestelijke verjonging, ineens besloten heeft een salto te doen. Papa had hem gisteren al gezien. De oefensalto. En die heeft ze glansrijk overleefd, vandaag de grand finale. In het oog van ons allemaal (mij, papa en Dzjez). Een korte aarzeling om de spanning op te bouwen, maar met een ferme plons, zat er een salto tussen de kant en het zwembad.

Nu vraagt iedereen zich af of papa het ook doet….. Het antwoord is? Precies.

Over glijden gesproken, ik heb een nieuw kunstje. Moeilijk om uit te leggen, dus kijk maar naar de video. Hoe bloter, hoe beter in dit geval.

Snap je?

Oh, en sorry dat ik veel aan het woord ben, maar ik heb denk ik veel meegemaakt. Namelijk dat mijn vierde tand er uit is! Zo maar, donderdagochtend, en weg was hij. Spectaculair en van schrik is de tand er naast ook los gaan zitten, dus het gaat niet lang duren, of die is er ook uit.

IMG_1628

Papa heeft ons naar school gebracht donderdag. Nou ja naar school gebracht…. Hij is achter ons aan gereden, want wij gingen met Amelie mee in de auto met haar papa en mama. Daar komt de foto met verrekijker vandaan. Ik heb eerst nog met hem getekend. Ik teken elke ochtend om te oefenen. Dat is goed voor mijn motoriek.

IMG_1631

Van mij heeft hij de foto gemaakt van al weer een bouwwerk dat ik samen met mijn vrienden maak. Een van die vrienden is Wolter en die was jarig, dus zaterdag had ik daar een feestje. Dat is een echt Walhalla van speelgoed daar, dus we zijn (ik en papa) nog lang gebleven na het feestje.

En ik doe ‘middags Loco met mama. Dat is leerzaam en vooral leuk. En de plakker zit de hele dag op mijn oog, zodat ik straks nog beterder kan kijken.

39213eab-2bb1-4923-93b8-5244ce7285e4

OK, het is een beetje door elkaar, het verslag van de week, maar het voelde goed zo om het te vertellen. En, zoals met alles in het leven, het gaat om het verhaal.

Maar ik ga niet weg zonder jullie nog deelgenoot te maken van wat ik nog meer doe in de ochtend. Zo noemen we wel eens ‘het zonnetje in huis’ of de ‘glimlach van de ochtend’, hoe dan ook, ik word gewoon vrolijk wakker en dit filmpje is daar een mooi voorbeeld van (en van mijn supercoolle moves).

It wie wer een moaie wike.

 

 

 

Zoomaar

Dzjez dzjez, Familie, Indonesië, Jakarta, Jay, Wonen in het buitenland , , , ,

 

IMG_1611

We zijn vandaag naar de dierentuin geweest, of beter gezegd Ragunan Zoo in Jakarta, maar eerst wil ik graag vertellen over andere dingen, zoals de vrijmarkt op school. Dat is alweer meer dan een week geleden, maar we hebben een filmpje van de tovenaar. Die wil ik even laten zien, want het was erg leuk en bijzonder, want hoe doet hij dat toch allemaal….. Het was ook erg gezellig want er waren veel kinderen en we hoefden niet naar school. ‘Weird!’ Hoogtepunt was dat we ‘free flow’ appelsap konden drinken, dus we gingen stuiterend naar huis!

Het andere is dat ik soms op mijn fiets ga en probeer te fietsen. De fiets werkt niet altijd even goed mee, en dat ligt aan de fiets! En ik heb een tekening gemaakt, afgelopen zaterdag nog voor mama haar verjaardag. Eerst had papa croissants en chocoladekoeken gehaald bij de bakker en toen hebben we mama verwend in bed met een kop koffie en de tekeningen er bij!

Het bijzondere aan de tekening vind ik zelf dat ze goed gelukt is. De poppetjes zijn trouwens aliens, maar dat had je al gezien. En ondanks mijn grove fijne motoriek, zijn de poppetjes heel erg klein en fijn. Als ik me echt concentreer (geen tong uit de mond zoals Dzjez, maar dat komt later vast nog wel) en met wat aanwijzingen van papa, dan kan ik best goed tekenen.

IMG_1543

Ik heb ook een tekening gemaakt voor mama met twee soorten auto’s. De ene heeft een bakje met halve wielen en de andere heeft hele wielen. Als je kunt, moet je inzoomen op de linker bovenhoek. Dat heb ik zelf, uit mijn hoofd geschreven.

IMG_1625

Maar nu even over vandaag hoor!
We zijn vroeg opgestaan en hebben bijna geen iPad gekeken (!), want we gingen naar de dierentuin. Mama had haar eerste deel van de dierentuin al op de brommer er naar toe, want er vloog een vlieg in haar oog.

Gelukkig stonden wij te wachten toen ze aankwam rijden en gingen samen verder om te gaan parkeren bij Pintu Utara (dat is ingang noord). Het eerste wat we gingen bekijken waren de pelikanen…. Maar dat kun je allemaal zien in het filmpje hieronder.

Er was dus ook een aparte apendierentuin, met verdacht weinig apen, ondanks het feit dat er echt voldoende aangemaakte jungle was. Super mooi, maar een beetje vergane glorie en dat is jammer. In ieder geval is het wel heel erg bijzonder om zo veel groen en zo veel rust midden in Jakarta te vinden. Op de foto beneden wijst mama naar hangmat tussen twee bomen in het bos achter het meer. Zie je? Dat bedoel ik, het is een bijzonder plek om te chillen.

Dat is eigenlijk te zeggen van de hele dierentuin, want ondanks de vele mensen was het er niet druk en voelt het heel ontspannen aan. We gaan zeker nog vaak terug.

IMG_1603

We zijn al met al best lang gebleven en hebben ook nog een ijsje gegeten. Het was een goeie ochtend en hadden daarna nog veel tijd om lekker te zwemmen en zo. Het was een fijne Dag van de Arbeid, waar we lekker niet hebben gewerkt!

Screen Shot 2018-05-01 at 18.13.14IMG_1606

Oh ja, nog even over afgelopen zondag, ik heb een hut gebouwd van doeken en kussens. Helemaal zelf en een beetje met Jay, en we mochten er onze lunch in eten!

En oh ja (2), we hebben ook nog Max Verstappen gekeken, maar ik mocht het niet uit zien want het was te laat. En eigenlijk maakte dat niet uit, want hij is van de baan gereden door Ricciardo, zijn teammaat, en dat is wat ik er van denk.

 

Deze slideshow vereist JavaScript.

It wie wer un moaie dei.

Zwembad, drup, regen

Dzjez dzjez, Familie, Indonesië, Jakarta, Jay, Wonen in het buitenland, Zwemmen , , , , ,

Vandaag, de dag na de verjaardag van Zelda zijn we lekker gaan zwemmen, nadat we iPad gekeken hadden.

Dat is altijd lekker wakker worden. Nou ja, eerst moest ik poepen om 6:15 en dan moet ik wachten to 7 uur voordat de iPad aan mag en dat is behoorlijk lang wachten. Zeker als je naar elke minuut kijkt die voorbij gaat. Maar toen kwam papa en toen was het nog maar even en toen….

Na een hele rits filmpjes op YouTube en Netflix en heel veel boterhammen met melk, gingen we zwemmen. Het was lekker weer en Jay had een elastieken koordje gevonden.

Ja, het zijn die kleine onverwachte dingen die zo leuk zijn om mee te spelen en al spelend kom je tot de ontdekking dat dit soort dingen eigenlijk oneindig zijn in gebruik. Je kunt er dus echt van alles mee doen. Bekijk onze inventiviteit maar eens.

Daarna zijn we eerst formule 1 gaan kijken, want Max Verstappen ging rijden en daar word ik vrolijk van. Het was echt een superspannende race and Ricciardo won, terwijl Max 10 seconden aan zijn broek kreeg omdat’ie tegen Vettel aangereden was. Nou ja, volgende keer beter.

En toen dat klaar was ‘saaaai’ gingen we voetballen en al snel vielen de eerste druppels. En die druppels waren niet alleen, want na verloop van tijd waren er heel veel en kon je gerust spreken van een regelrechte stortbuit. Alle reden om lekker buiten te blijven en heen en weer te rennen en te genieten van de natuurlijke douche. Dat scheelt….. hoeven we straks niet meer.

Daarna ben in nog even heel erg Iron Man geweest. Mijn favoriete superheld!

It wie wer un moaie dei.