Bron van Bouwen

5 januari 20196 januari 2019 Dzjez Dzjez gedachten, Feest, Jay, Siebe, Thuisverhalen, vrolijk, Zelda familie, kerst, Woordspelingen

Misschien niet helemaal scherp, maar wel een gezellige foto van ons.

De mooie jasjes weer aan, speciaal voor kerst. Siebe en Zelda in stemmig zwart. Het gourmetstel stond al klaar en Opa en Oma waren er bij (en hadden hun befaamde sausen meegenomen) en mama was er klaar voor. Alle ingrediënten voor een gezellige avond, en weer lagen er kadootjes onder de kerstboom.

En dit was natuurlijk de grappige foto…. De echte van de sfeer was deze:

Deze keer met kerst kreeg ik het allergrootste kado!

Ik kon er bijna zelf in! Zo groot was het pak en de kerstman, in dit geval, had amper een groot genoeg stuk papier om het in te pakken. Dat moet wat zijn geweest in de inpakkamer! Maar pakpapier is natuurlijk maar pakpapier zolang het op de rol zit of om het kado heen, daarna is het gewoon een prop.

Een laagje ondoorzichtbaarheid. Dat doet me er aan denken dat we die ondoorzichtbaarheid misschien eens wat meer moeten uitpakken. Die onuitgesproken woorden en gedachtes zijn een verloren bron van inspiratie. En zonder inspiratie is er niet veel vooruitgang.

Ik denk dat inspiratie een van de mooiste woorden in de wereld is. Het woord inspiratie komt namelijk uit de samenstelling van twee Latijnse woorden In en Spiritus. Letterlijk vertaald betekent dit Inblazing en In de geest. Mooi hè

Een brandweerwagen van Paw Patrol was het dus, met allemaal gadgets! Mooi, groot en luidruchtig, helemaal goed! Lekker spelen dus.

Mijn Bron van Bouwinspiratie kwam uit (uiteindelijk) twee gele basisdozen Lego. raampjes, wieltjes, blokjes, plankjes, oogjes, haakjes, oogjes, blokjes, hoekjes, rondjes, pieltjes en palletjes en bovendien in alle kleuren van de regenboog, een vat vol vermaak, en ik ben direct aan het bouwen geslagen. Ik moet zeggen dat het een kleine verslaving is! Heerlijk met het puntje van de tong uit m’n mond en de handen uit de mouwen!

De tweede doos heb ik van mama gekregen toen we gisteren op het Maxis terrein waren. 50% korting! En Jay een vlieg/duik/vaar/rijtuig van Paw Patrol! Je kunt beter kerst vieren begin januari! Kun je twee keer zo veel krijgen…. voor hetzelfde geld!

Tweede kerstdag zijn we bij Tessa op bezoek geweest en daar waren de nichtjes. Senn en Nynthe waren naar hun vader in Drachten, maar die hadden we gelukkig vlak voor kerst al even gezien.

Het was heel gezellig en we hebben lekker gespeeld en soep gegeten! ‘Ze’ hebben ook nog een spelletje gespeeld, waarbij je van een woord heel veel nieuwe woorden moest maken. Niets voor mij!

Siebe ging op ‘derde’ kerstdag weer naar huis, want die moest studeren en wilde natuurlijk even zijn vriendin zien. Maar op tweede kerstdag hebben we nog gevoetbald bij de speeltuin bij Tessa. Siebe kan best goed voetballen en ik kan best goed tegen mijn verlies…. Met papa ging hij Volley-pongen… Dat is voor later en met een volley ball en een pingpongtafel. Ze zijn de besten van de wereld (ook dat ze de enigen zijn die het spelen natuurlijk).

Zelda bleef gezellig nog een paar dagen langer en we zijn nog naar Pake in Drachten geweest en naar Beppe. Het zijn mooie dagen om dat soort dingen te doen. Ben nog wel een beetje misselijk en witjes geweest een aantal dagen. Gelukkig is de zure lucht nu weer uit onze kamer getrokken en kan ik alles weer eten!

Met Tessa zijn we dan ook nog gaan lunchen (mijn haar!). Toen papa Zelda daarna wegbracht, kwam hij een leuk en merkwaardig bord tegen…. Nou ja! Wie verzint dat?? Was op Schiphol bij de treinen. Vast voor toeristen…

Over eten (en nieuwe woorden) gesproken, ik ben gek op een boterham met tomaat en basilicum. Ik denk dat dat de smaak van mijn oude (Italiaanse?) ziel is, die opspeelt en mij ingeeft dat ik dat moet eten.

Het woord basilicum was best moeilijk, maar met ezelsbruggetjes en goed oefenen lukte het toch! Het inspireerde mij tot een stoelgang en een eerste zin, die papa vervolgens als inspiratie gebruikt heeft om mijn liedje te schrijven over het onderwerp (wat overigens in die context (wat overigens ook weer in dit kader), een leuke woordspeling is).

Poepliedje (van Jay)

Ik heb gepoept, ik heb gepoept.
Dikker drollen zijn er zomaar uitgefloept.
Ik moest alweer, ik moest alweer
Lekker poepen doe ik keer op keer.

Ik ben weer klaar, ik ben weer klaar.
De mooiste drollen zijn nu openbaar
Ja uitgezwaaid, ja uitgezwaaid.
De kunst van poepen is mooi gedraaid.

Het heeft ook een leuk melodietje.

Oh ja, mijn favoriete film tijdens kerst nog even. Er is er dus een die ik al 6 keer of zo heb gezien, en eigenlijk nog wel vaker wil zien: Christmas Chronicles.

It wie wer in moaie tiid.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Kadotijd

24 december 201616 mei 2018 Dzjez Familie, Indonesië, Siebe, Vakantie, Zelda Indonesië, kerst, Wonen in het buitenland

Het een na het andere kado komt binnengewaaid, waardoor er een berg kado’s ontstaat die onaangeroerd moet blijven liggen tot eerste kerstdag. Dat laatste is natuurlijk het zwaarste. Hoe kun je dat in vredesnaam weerstaan. Een kerstboom met een piek die ik er op heb gezet, vol met ballen en wadend in een zee van kado’s.

Ik heb daar duidelijk minder moeite mee. Ik leef meer in het nu en zie alleen maar een berg papier. Er komt vanzelf een tijd waar ik het uit kan en mag pakken. Tot die tijd geniet ik al zingend en babbelend van het leven (vraag me net af in welke mate babbelen te maken heeft met Babylon (één van de mooiste plaatsnamen uit de oudheid). Ik ben misschien niet een geboren babyloniër, maar ik kan er vandaag de dag best voor doorgaan. Ik heb namelijk een praatspurt doorgemaakt sinds er op school en thuis meer aandacht aan wordt besteed, en mijn brein het nu wel tijd vond).

Dus qua kado’s wacht ik dus geduldig af.

Twee andere kados kwam letterlijk binnen vliegen. We zagen zelfs hun vliegtuig toen we er naar toe reden en dat is geen grap. Kijk maar goed naar de foto, dan kun je zien dat het een blauw toestel is met KLM op de staart. Wij konden het zien!

We waren heel blij dat we ze zagen, ook al duurde dat behoorlijk lang omdat de meneer en mevrouw van de KLM papa niet konden vinden en hun telefoon beltegoed op was…. Daar gaan ze dan net even de mist in met het woord “Reliable”.

We waren misschien ook wel een beetje uitgeëxiteerd, want we waren er al dagen mee bezig. Elke avond werd afgeteld.

Maar goed, een lang verhaal kort, we zijn weer bij elkaar en dat betekent de hele dag lekker in het zwembad, waarbij Siebe en ik elkaar aftroeven met wie er het beste salto’s kan doen (ik dus). Voor de rest is een dag nooit lang genoeg voor Siebe als het woord zwembad in de dag zit. Die kan tot aan het eind der tijden in het water dobberen, totdat zijn vel er uit ziet als de rimpels van een 213 jaar oude man, na een pedicure behandeling.

Ik kan met gemak net zo lang in het zwembad zijn, of moet ik zeggen “Ik kan net zo lang in het zwembad zen” want water maakt me rustig. Ook al kan ik niet echt zwemmen, ga ik al weken zonder bandjes het water in. Berekenend en vertrouwd, weet ik precies hoever ik van de kant ben en hoe lang het duurt voordat ik er onder water moet komen. OK, ik kan ook best even de neus boven het wateroppervlak uit pieken voor een teugje adem, maar alleen als het echt nodig is.

We hadden ook nog een geweldig ballenbakmomentje. Siebe ging papa halen om naar de grote verrassing te komen kijken. Hij kon ons niet vinden!

BOE! Hahaha, we hadden ons verstopt onder de ballen! Supergrappig, want papa was echt in grote paniek! Dat kon je wel zien.

Siebe en Zelda mochten aan het eind van de dag op papa zijn brommer rijden. Dat is dan weer één van hun grote kado’s. Als je 14 slash 17 bent, is op iets rijden waarbij je niet zelf hoeft te trappen of af te zetten, magisch. Papa had dat met de rode Gülner trekker uit 1932 van Pake Geert (zei hij). Met 14-en-en-halve kilometer per uur door het weiland, ik bedoel maar, tijden veranderen….

1528

Maar goed, aan het eind van de dag staat er nog steeds die kerstboom met kados er onder. Morgen is het zo ver…. Nog een nachtje slapen en dan mogen we ze, als Siebe en Zelda op zijn (al die randvoorwaarden) openmaken.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Nederkerst Den Berg

25 december 201227 december 2012 Dzjez Dzjez gedachten, Naarden, Olpa en Olma Dzjez, kerst, mooie dag, Olpa en Olma, Siebe, Zelda

We werden wakker in Naarden en dat was voor het eerst in ons leven en het voelde goed.

We hebben allemaal goed geslapen na een mooie dag en avond (waarbij mijn avond korterder was dan die van de anderen, maar ja baby hè! Dan wordt je wakker met honger of snot in je neus. Maar goed dan slaap ik ook wel weer verder plus, ochtendstond…).

Na het ontbijt gingen Papa en Siebe en Zelda Monopolie spelen en ik naar bed. En mama ook, ter voorbereiding op een lange en gezellige dag bij Olpa en Olma. Maar na het slapen eerst in bad. Bad? BAD bedoel ik en een enge slang! Ik was er niet blij mee en dat heb ik laten weten ook!

Goed uiteindelijk schoon en wel, dat wel, maar toch. Om iets na 12’en gingen we onder weg en voordat ik ook maar de kans om in slaap te vallen had, waren we er al. Handig, zo dicht bij! Daar kan ik wel aan wennen.

Het was heel gezellig aangekleed bij Olpa en Olma. Er stonden leuke dingetjes in de vensterbank en een kerstboom met lampjes….. en ik heb daar niet aangezeten! Geen grap. Voor de rest heb ik wel overal aangezeten waar ik kon! Ik ben een avonturierenbaby, die alles moet ontdekken. Letterlijk, want in mijn hoofd zit veel potentiële kennis, alleen moet ik de verbindingen nog maken. In mijn hoofd voelt dat als een sluier die er af moet, ont-dekken dus; niet meer bedekt.

Hoe meer hoe beter!

Zelda en Olpa hebben alles doorgenomen. Zelda stelt de vragen en Olpa geeft de antwoorden. Goeie combinatie, want als je alletwee de antwoorden geeft, wordt het een kakofonie! Nee, dan kun je beter in jezelf praten, zoals ik. Goeie gesprekken! Maar, het belangrijkste, ze hebben een hobbelpaard van zolder gehaald. Daar heb ik in gezeten …. en er weer uit. Dat laatste deed ik zelf. Moest er even aan wennen, want later heb ik lekker gehobbeld!

Zelda heeft nog meer spullen gevonden, want die kwam als een dame naar beneden geschreden. Dan kijkt ze ook echt damesachtig. Kan ze goed! Acteren, want ze zit ook op musical les plus dan moet je ook nog kunnen zingen!

En veel geknuffeld, want er waren veel mensen en veel mensen is veel knuffelen! Siebe en Zelda en papa hebben ook nog bootjegevouwen en bootjegevaren. Nee, geen gevaren als in enge dingen hoor, wel dicht bij het water en harde wind, maar bootjes die varen in het water. Ik heb het vanuit het raam gezien hoor, want ik mocht er niet bij.

Voor de rest zijn Zelda, Siebe en papa in de spelletjesmodus. Nu hebben ze Halli-Galli gespeeld dat ze hadden gekregen onder de kerstboom! Ik heb Lala gekregen, een cool beestenboek en een bal. Papa een boek over auto’s, Zelda een boek over een tocht in spijkerbroeken, Siebe nog een boek over extreem lopen (iets wat ik ook dagelijks doe. Niks extreems aan!) en mama een hele mooie karaf en glazen. Olpa en Olma kregen drank. Mooi oogst zo onder de kerstboom.

We kregen ook lekker eten, want Olma en Olpa hadden allemaal verschillende soorten eten gemaakt. Gangen heet dat, zal wel denk ik, je kunt er niet doorheen lopen…

Siebe en Zelda hebben ondanks het feit dat ze het niet allemaal kenden, lekker meegegeten en tot hun eigen verbazing vonden ze het nog lekker ook! Zo zie je maar weer. Trouwens, papa en Olpa lustten vroeger ook niet alles. Alles veranderd altijd en constant, zeg ik altijd maar, en dat is maar goed ook!

Ik heb ook kleine hapjes van alles meegegeten. Gezellig naast mama en Olma.

Ik heb gelukkig wel nog eens goed kunnen slapen in het kleine kamertje achteraan. Dat was maar goed ook, want we gingen heel laat vertrekken. Logisch, want dat doe je op leuke dagen. Ik denk dat het de leukste eerste kerstdag ooit was!
Maar goed, het is ook pas m’n tweede….

It wie wer in moaie die.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Tweede kerstavond in het groen

27 december 201127 december 2011 Dzjez Dzjez gedachten Dzjez, Gerard, Hoff, Jasja, kerst

Met een knipoog!
Ik ben er achter gekomen dat ik al kan knipogen. En eigenlijk kon ik dat al direct na m’n geboorte. Dat weet ik omdat Opa een geweldig mooi fotoboek met tekst heeft gemaakt.

Papa werd er zelfs een beetje emotioneel van en mama zag voor het eerst de foto’s vlak na de bevalling. Heel errug bijzonder. Ook voor mij. Want ik kwam er achter dat ik direct na m’n geboorte m’n eerste knipoog gegeven heb! (het kan ook zijn dat ik m’n andere oog gewoon niet open kan krijgen…)

Het was heel gezellig en ook hier voor het eerst een buitenbuikse trip naar Nederhorst Den Berg. Daar was ik ook al eens geweest natuurlijk. Deze zomer, Mama was al een maand of 3 zwanger namelijk toen Opa en Oma voor het eerst papa ontmoeten. Ik weet het nog goed. Het was mooi weer en zowel mama als oma waren best een beetje zenuwachtig. Papa en opa niet natuurlijk. Die zijn stoer (aan de buitenkant). In ieder geval, het was een mooie belevenis, want ik zat gewoon in de buik en ik was niet van plan daar weg te gaan, behalve dan op 2 december. Dat stond al in m’n agenda. Je begrijpt het al, Papa en mama hebben soms een beetje de neiging de dingen omgekeerd te doen… Maar ik dwaal af.

Nederhorst Den Berg, daar is mama ook geboren en opgegroeid en dat is heel bijzonder. We hebben naar hele oude films op DVD gekeken, waar mama nog een baby was. Heel bijzonder. Ik lijk op haar met de bovenkant van m’n hoofd, maar het lijkt er op dat ik de mond van papa heb. Het belangrijkste is, dat ik vooral mij ben en daar ben ik heel goed in.

Het was heel gezellig en ze hebben lekker gegeten. Snoekbaars uit de Amstel en en zeewier uit Zeeland. Vooral die snoekbaars was heel bijzonder, want die heeft Opa zelf gevangen op 12 september. Dat heb ik gezien op de fillum. Ikzelf was nogal hongerig en mama had een regeldag, oftewel, IK HEB MEER HONGER dan mama melk kan maken en dan blijf je bezig! Ik denk dat ik de hele dag honger had en wilde drinken. Gelukkig is mama (of zijn haar borsten) snel van begrip, want toen we thuis waren heb ik genoeg gedronken en de hele nacht geslapen!

Het was best laat, maar dat krijg je als het gezellig is. De tijd vliegt! Natuurlijk gaan papa en mama niet direct naar bed als ze thuis komen. Nee, eerst nog even gezellig op de bank, een borreltje en kletsen en eigenlijk vind ik dat wel gezellig. Uiteindelijk is papa om 1 uur als een blok in slaap gevallen (daar heb je dan ook echt niks aan!)en ik tegen drieën (!) en mama iets daarna. En toen heb ik geslapen tot kwart voor negen.

Een goed begin van derde kerstdag.
Alweer een mooie dag.

Eerste kerstavond in het rood

27 december 201127 december 2011 Dzjez Dzjez gedachten Dzjez, Gerard, Hoff, Jasja, kerst

Rood.
Dat had papa bedacht. Een rood truitje en een spijkerbroek. Jaja, hij heeft wel smaak.
Trouwens cool dat er zulke kleine spijkerbroekjes bestaan. Want ik ben natuurlijk al groot, maar ik vind het toch fijn m’n tenen te kunnen zien!

Vandaag gaan we naar Beppe in Drachten. Een mooi vooruitzicht, want Nynthe en Senn komen ook en ze nemen hun ouders meer (Tessa en Johann). Pake is er ook en dat is best bijzonder, want als ik het goed begrepen heb is dat drie-en-twin-tig jaar geleden. Zo zie je maar, wat een kleine Dzjez en wat tijd niet allemaal kan doen. Leuk om ze allemaal weer te zien. Dat voelt echt goed en warm en eigenlijk word ik er ook wel weer een beetje moe van en hongerig van, dus lekker even om mama roepen met wat tactische oehtjes, grauwtjes en steuntjes en dan melk drinken! Werkt altijd!

Zij gaan gourmetten maar daar ben ik nog niet zo voor. Het ruikt wel lekker hoor maar toch. Er staat heel veel op tafel. Niet alleen had Beppe gekocht, ook Pake heeft een hele schotel meegenomen, dus verhongeren gaan ze zeker niet. Papa heeft pindasous gemaakt, met knoflook, een salade, met knoflook en een shoarmasausje, met knoflook. Ik denk dat’ie daar iets mee heeft. in het begin moest’ie niet te dicht bij komen, maar ik denk dat ik er maar aan moet wennen….. Mama houdt er ook nog al van.

En vooral lekker knuffelen weer. Deze keer vooral met Tessa (en een beetje met Beppe, maar die had het druk). Die kan dat heel goed! Ze heeft natuurlijk ook veel ervaring me Senn en Nynthe. Met hen ga ik nog heel veel spelen! Kijk dan! Nynthe met helm en Senn met kettingzaag. Kan niet wachten tot ik kan lopen dan kan ik er ook mee spelen. En fietsen en boomklimmen.

Trouwens, het was m’n eerst buitenbuikse wereldreis. Ik was natuurlijk al een paar keer in België geweest, maar dit is anders.
Vooral die eerste 1 minuut en 12 seconden, daarna ben ik in slaap gevallen…..