Moaie dei

P1050863

Het was een echte zondag.
En een echte zondag begint met…. uitslapen!

Jaja, ik heb uitgeslapen vandaag. Melkloos tot 8 uur geslapen. Ik had het nodig blijkbaar. En van de slaapkamer naast me hoor ik geen klachten! Die vinden het prima.

Toen ik uiteindelijk wakker werd, mocht ik eerst nog even in het grote bed. Lekker stil liggen en knuffelen. Daar hou ik van, voor een bepaalde tijd dan hè, want daar wil ik er uit. Ik denk dat ik honger heb!

Gelukkig is papa al in de keuken, terwijl ik geduldig afwacht in de box. Uiteindelijk heb ik een dikke boterham gegeten en een flesje echte melk gedronken. Dat vind ik ook lekker, zeker ’s ochtends. Daarna heb ik lekker gespeeld in de box. Ik praat dan tegen de diertjes die ik van Beppe gekregen heb. En die diertjes praten terug! Die vertellen hele verhalen. Ik ben wel voorstander van mooie verhalen.

Papa en mama hebben de administraatsie gedaan en allemaal spullen opgeruimd en ik, ik speel gezellig verder en wandel door de kamer. Ik heb de laatste tijd wel het gevoel dat ik een nieuwe naam heb. NEE noemen ze me (dat lijkt een beetje op de naam van m’n broer ;-), Tsja wat moet je daar nu weer mee, hè! Nog even wachten), want bij heel veel dingen die ik doe roept papa of mama NEE. Het is ook een leuk spel, want dan trekken ze me weg en dan zorg ik er voor dat ik er snel weer ben!Ik ben razendsnel en razend nieuwsgierig naar de binnenkant van kastjes en laatjes en stekkertjes.

Als baby moet je toch ontdekken?

Ik mocht ook nog even in bed, maar daar heb ik voor bedankt! Ik was liever bij papa en mama. Uiteindelijk om half 1 toch nog even gaan slapen. Tot 2 uur. Dat was lekker. Papa ging fietsen en mama rieleksen op de bank. Goed plan.

Wat ik trouwens altijd doe op m’n avonturentochten is mama knuffelen. Even naar haar toe en de armen om haar heen! Beetje energie halen en een beetje energie geven. Ook aan m’n broer.

Ik heb ook nog even een power-napje gedaan. Ee half uurtje. Toen ik beneden kwam rook het errug lekker. Indonesisch. Babi Ketjap die uren moet sudderen pas de volgende dag gegeten wordt…. Dat deed me denken aan de speculaaskoek die ik opgeknabbeld heb met m’n 4 voortandjes. Lekkuh!

Ik heb Andijvie gegeten en yoghurt. Uiteindelijk lag ik om een uur of half 7 in bed en als je het mij vraagt?

It wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Donderjagen

P1050662Met snelheidslijnen….

Er is niks leukers dan de dag eindigen door te donderjagen met Papa. Jagen op donder, dat klinkt stoer en leuk, bovendien. P1050675Dat begint met voorlezen en eindigt met vliegen in de lucht aan de tanden van papa. Ik had al gegeten en heb alles binnen gehouden hoor.

Het was sowieso leuk thuiskomen, want het weekend begint en morgen gaan we de sleutel van het nieuwe huis ophalen! Jeej! Maar daarover morgen meer. Toen ik thuiskwam ging ik in de tafelstoel zitten in de keuken. Papa was cake aan het bakken en ik heb spaghetti gegeten. In het begin deed ik wat moeilijk, maar uiteindelijk heb ik het allemaal opgegeten en de yoghurt. Back on track, zou mama zeggen.

Wat mama ook zei is dat ze vond alsof ik loop als iemand die dat al 1à jaar doet. 10 jaar!? Ok, dat is wat overdreven, maar ik moet zeggen, het voelt best goed en vertrouwd, plus het gaat sneller dan kruipen tegenwoordig plus je ziet de wereld vanuit een ander perspectief.

Ik had trouwens een lekker dagje op de crèche, maar begin een beetje eenkennig te worden. Dat komt omdat ik één jaar ben, dan krijg je dat soort dingen. Die gaan weer over hoor, maar voorlopig ben ik het liefst bij Ellen en als ze weggaat, vind ik dat niet leuk!

Ik heb ook goed gegeten en geslapen. Eigenlijk ben ik een voorbeeldige baby, die ‘flink’ is. Echt waar, ik doe wat moet en doe in het algemeen niet moeilijk. Ach ja, waarom zou ik. Ik bedoel, als ik me goed voel, waarom zou ik dan anders doen dan goed!

Waar was ik? Oh ja, lopen in de kamer, dat gaat super. Het was heel gezellig, ik loop wat rond, pak wat spullen, zit aan dingen die niet mogen papa of mama zegt dat het niet goed is en ik ga weer verder. Ineens was het half 8! Normaak slaap ik dan al en aangezien we morgen weer vroeg op moeten, want we gaan naar het nieuwe huis! Bedtijd dus.

Dan begin ik wat te piepen om papa te stimuleren. Op het aankleedkussen is het tussen een lach en een traan, maar ik weet dat dat flesje daar naast de stoel staat…. Dat is het uiteindelijke doel. Lekker drinken. En wat grappig is, als ik klaar ben, dan duik ik uit mezelf in bed. Dat is mijn moment. Met m’n billen omhoog, lekker slapen.

It wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Lachen, hoestePROETS en de wijsvinger

Hé, wat is dat niet leuk om je niet goed te voelen.
En als dat zo is, is het omgekeerde ook waar.
Dus moet ik me maar wil snel beter voelen, maar dat is vandaag maar ten dele gelukt. Ik heb echt m’n best gedaan hoor, want ik was om 4 uur al wakker! En mama en papa ook. Mama om me te knuffelen en papa om me een flesje te geven. Daarna ben ik nog even gaan slapen, tot 10 voor 5 uur of zo. Toen heeft papa me nog een beetje flesje gegeven en toen heb ik nog een beetje geslapen en toen moest ik om half 6 hoesten! Uiteindelijk kwam dat laatste flesje er weer uit. Stom hè!

Het mooie was dat ik bij papa en mama in bed mocht. Lekker liggen en toen viel ik weer in slaap om 10 voor 6, 12 minuten voor de wekker. Tsja, slecht gepland. Maar voed, ik mocht wel in bad om 20 over 6. Ook goed. Dat was een leuke verrassing.

Toen papa en ik bij de crèche aankwamen herkende ik het echt! Ik wees met m’n vinger en riep JAH! Grappig is dat. Ik herken dat en heb er zin in. Crèche is leuk! Lekker spelen en leuke dingen doen plus ik kan lopen, dus kan ik lekker stoer doen!

Maar ook daar heb ik niet echt veel gegeten heb. Wel plezier gemaakt en daar gaat het om. En toen was daar mama en kon ik weer wijzen! Wijzen is wijs. Vind ik leuk en dan gaan we samen naar huis. We waren nog maar net thuis en toen zei mama, waar is papa? En toen heb ik gewezen. Eerst naar buiten en toen de deur. Ik wist dat het papa was en dan ben ik blij!

Gezellig ook met mama, dat is zo fijn, lekker lachen en gek doen, daar ben ik eigenlijk altijd wel voor te vinden. Maar goed, naast het wijzen werd het dus een hoestePROETS (dat is een woord dat mama gebruikt). Eerst wat boerenkool, daarna wat yoghurt en toen moest ik hoesten. En hoesten, en nog meer hoesten en toen kwam alles er weer uit. Stom hè!

Gelukkig voelde ik me daarna wel weer goed, want echt ziek ben ik niet. Ik ben daarna wel naar bed gegaan. Flesje melk, lekker, en slapen!

It wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Philine, Lauren en de lopende zaken

Als je iets nieuws hebt, wil je er de hele dag mee spelen; als je iets nieuws kunt, wil je het de hele tijd proberen. Zo gaan die dingen, hè! En ik, ik ben een baby die leert lopen, dus daar ben ik de hele dag mee bezig. Het is een beetje dubbel, want aan de ene kant ben ik me er van bewust, maar aan de andere kant, ben ik er onbewust mee bezig en gebruik ik het om andere dingen te kunnen. Het is een soort gereedschap en nu is het gereed om te gebruiken.

Als je staat kun je dingen vast houden, zie je dingen in een ander perspectief en kun je soms van het één naar het ander ‘lopen’. Dat doe ik nog wel bewust, want dat is best eng! Een soort koorddansgevoel, en dat kan ik al helemaal niet! Maar wat ik wel merk is dat ‘waar een wil is is een weg’ en ‘oefening baart kunst’ en dan besef je maar weer eens dat uitdrukkingen en gezegden goed van pas komen.

Heinemann vind trouwens dat ik goed bezig ben! Op sommige dingen loop ik voor (haha) en andere dingen loop in de pas. En sommige dingen vind ik nog niet interessant. Zo gaan die dingen. In ieder geval vind ik het goed gaan en dat is in mijn ogen de beste maatstaf.

Wat ook kunst baart is goed poepen! Want daardoor mag je in….. BAD! En d’r is iets met m’n haar. Dat is een soort tovertruc, want als het nat wordt, springt de krul er in! Hopla, zo maar en als het dan weer opdroogt wordt het een slag. Een beetje zoals in de woestijn. Als het daar een keer regent veranderd de woestijn op magische wijze in een grote kleurige bloemenoase, totdat de grond weer droog is en alle bloemen terug in het zand gaan. Mooi hè!

Wat we ook gingen doen is naar Evelyn, Lauren en Philine gaan, maar eerst gingen we naar een hele grote winkel die allemaal spullen heeft waar je huizen mee kunt bouwen en inrichten. Slim gezien zeg ik, die oude spullen zijn mooi en ze nog een keer gebruiken scheelt nieuwe maken. Ik heb van m’n leven nog nooit zo veel deuren bij elkaar gezien. En wastafels en deurkrukken, en hout en stenen.

Daarna zijn we naar ons nieuwe huis gegaan en hebben in de buurt rond gereden. Dat is leuk. Het is een gezellig buurtje en lijkt een beetje op een dorp. Er is een voetbalveld om de hoek. Eén met een goot veld en grote goals en een klein veldje met kleine goals. Leuk voor Siebe en straks leuk voor mij! En m’n broer, maar die moet eerst nog leren zitten en kruipen en dan pas leren lopen. Maar ik heb geduld…. plus dan kan ik oefenen. Haha! We kunnen niet wachten er naar toe te gaan!

Daarna gingen we naar Evelyn. Dat was een warm onthaal door de meisjes! Die hadden al de hele tijd zitten wachten én ze hadden mij al een lange tijd niet gezien (en ik hun natuurlijk!). Dat gaat straks wel veranderen, want dan wonen we lekker in de buurt!

Ik heb heerlijk met ze gespeeld, dat is het voordeel van ouder worden én de crèche. Dan kun je dingen en is er interaksie en dat is mooi! Ik heb met een bus gespeeld, die geluid maakt en heel veel boekjes gekregen. Van Nijntje en Boemba. Nog meer voorlezen!

En ik heb veel kunnen lopen en kruipen als een brandweer en dan vooral naar de plekken waar ik niet naartoe mag. De kastjes in de keuken. Daar zit een grote Dzjezmagneet op, want ik word daar telkens naar toe getrokken. Gek hè!?

Ik heb ook nog even kort geslapen, maar dat is onder deze gezellige omstandigheden natuurlijk geheel overbodig! Slapen is voor later!

Toen we naar huis reden, ben ik nog lang wakker gebleven. De laatste 10 minuten heb ik geslapen. En toen ik thuis kwam was ik vrolijk en het was al half 8, maar omdat ik vrolijk was, mocht ik nog even opblijven en heb ik nog een laatste training gedaan. Een looptraining. Ging best goed. Morgen weer een dag!

It wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.

;

Ben Ja Min

Stel je voor dat iemand dat zegt. Ben Ja Min, wat denk je dan?
Ik weet het niet. Ik zou denken dat is iemand die nog niet goed weet wat’ie gaat zeggen of nog niet echt kan praten. Niet buitensmonds, want van binnen ben ik natuurlijk vreselijk eloquent. Ben Ja Min of Meer mee met de gedachtengang. Dat zou bijvoorbeeld iets Gronings kunnen zijn.

Of misschien is het iets Chinees. Ben Ja Min. Sambal bij? Gek hè, hoe je het automatisch anders uit gaat spreken en anders gaat zien. Je probeert er zelfs een gerecht bij te verzinnen. Nou; ik ga jullie uit de droom helpen. Het is het eerste woord van de straat van ons nieuwe huis.

Benjamin.

Echt waar, we gaan verhuizen. OK dat duurt nog wel even want we moeten er nog van alles doen, maar dan, voor de geboorte van m’n nieuwe broer gaan we er naar toe! En ik heb er zin in. Het is dichter bij Olpa en Olma, dichter bij Siebe en Zelda, heel dicht bij Philine, Lauren, Evelyn en Menno, dicht bij veel gezelligheid. En zo zie je maar weer, alles verandert altijd en continu. Later ga ik er nog meer over vertellen!

Verder was het dus een mamadagje, die begon met papa. Dan kan mama nog een beetje uitrusten om vervolgens de hele dag gezellig alle aandacht van de wereld aan mij te geven. Dat zijn goeie dingen, zeg ik.

Met papa was ook heel gezellig. Ik moest wel even wennen aan wakker zijn en papa was zelfs een beetje in de war, want die bracht me om 8 uur naar bed, terwijl ik eigenlijk niet moe was! Nou ja zeg. Dus mocht ik bij mama en ging papa weg. We hebben nog wel even de historische speech van Obama meegemaakt. Niet dat ik er wat van begreep, maar het is dan weer aardig van hem dat’ie dat doet precies op de dag dat wij een nieuw huis hebben.

We hebben lekker getut samen vandaag. Mama heeft foto’s gedaan en ik heb gespeeld. Heerlik kruipen en prutsen en graaien. Ik weet heel goed wat ik wil en pak waar ik zin in heb? Ineens heb ik een historisch stuk metaal in m’n hand. Het zat oorspronkelijk vol met vliegen voorop de ouwe Mercedes van papa, maar nu ligt’ie in de la als aandenken. Het grappige is, dat wanneer je door de spleetjes van je ogen kijkt, er “DAY 001 staat”. En die had ik vandaag in de hand.

Ik heb ook weer Teletubbies gekeken! Blijft een boeiende serie zeg! Wat knap acteerwerk en geweldige mimiek en sfeer. Heerlijk programma.

Tussendoor heb ik lekker geslapen en lekker gegeten en in de middag zijn we samen naar het dorp gaan wandelen. Boodschapjes gedaan en om ons heen gekeken. Want ondanks het feit dat het nog wel even duurt voordat we verhuizen, toch kijk je er met andere ogen naar. Voor mij is dat natuurlijk nog weer anders, want ik weet helemaal niet beter. Gelukkig ben ik nog flexibel.

Toen papa thuiskwam heeft hij met mama champagne gedronken en ik werd er emotioneel van.
Of gewoon hongerig en moe, dat kan ook. Dus ik heb gegeten en ben daarna vrij snel naar boven gegaan. Flesje derin, ik derin. Nog één keer een klein boertje en dan slapen maar.

It wie wer in moaie dei.

;

Deze slideshow vereist JavaScript.

Blijdehandje

Ik heb vandaag gewoon plezier gemaakt. Zaterdagen zijn daar echt voor gemaakt. Ik ben wel in de luren gelegd, want papa heeft me om 10 voor 6 een flesje op m’n kamer gegeven en me daarna pardoes terug in bed gelegd. En vanwege deze routine, dachten m’n hersenen dat het gewoon avond was en dus ben ik weer in slaap gevallen.

Om 23 over 7 werd ik weer wakker. Een beetje chagrijnig…. dat wel, maar dat was snel voorbij, want papa ging mee naar beneden en toen mocht ik lekker bij hem op schoot zitten en hebben we Samson en Gert gekeken op de televisie. Ik vond er niks aan, maar zat lekker bij papa op schoot, dus ik heb niks laten merken. Zo ben ik.

Daarna heb ik in de box gespeeld. Elke keer lijken de speelgoedjes nieuw en valt er iets nieuws te ontdekken en dat houdt me wel zoet! Op een gegeven moment had ik honger en aangezien ik nog niet echt kan praten, piep ik. Dat werkt net zo goed! Ik heb in totaal anderhalve boterham gegeten. Niks mis mee met de complimenten van m’n maag.

Om half 10 was mama daar. Met beide armpjes strek ik dan naar haar uit en dat werkt altijd. Dan komt ze naar me toe en gaat lekker knuffelen. Om 10 lag ik in bed met een stevige fles melk in m’n mik. Goeie routine zeg ik! Wordt ik blij en slaperig van. Tot half 12. Heerlijk. Dat heb ik er weer helemaal zin in!

Papa ook, die legde me in de wasmand! Niet dat ik dat eng vind, maar ik moet dan echt even m’n best doen om er weer uit te raken!

Ik heb trouwens 2 nieuwe woorden.
De eerste is AaiT en dat zeg ik als ik papa over z’n gezicht aai.
Het andere woord is Hey! dat zeg ik als papa Hey! zegt. En daarna lach ik.

We zijn naar de kringloopwinkel geweest en daar heb ik een hele coole zeventien broek gekregen. Die ga ik morgen aan doen, want hij is niet de allergrootste en kan ik hem al vast in dragen voor … oeps, daar had ik bijna z’n naam gezegd! Broer dus bedoel ik. Hij kan hem dan langer dragen dan ik, maar dat is niet erg. Dan kan ik er mooi naar kijken.

Papa heeft ook een voorleesboek met 365 kabouterverhaaltjes. Daar kan hij en kunnen Siebe en Zelda mooi uit voorlezen! En een boekje over Job De Bever, maar daar moet ik nog wat aan wennen…. Nee m’n lievelingsboek allertijden (en dat is al bijna 11 maanden!) is De Koning van Dick Bruna met Roosmarij en de witte auto met echte wielen.

Maar goed, daarna zijn we naar Bataviastad geweest. Daar hebben we uiteindelijk alleen mar rondgelopen en koffie gedronken met Appeltaart gegeten en vooral gezellig gedaan. Ik ben nog lekker door de Mooi!-e babywinkel gekropen. Het gekke was dat daar geen andere babies rondkropen. Die zaten allemaal vastgeketend in hun kinderwagen. Ikke niet hoor, toen ik me wat ongemakkelijk begon te voelen, mocht ik rechtop staan in de wagen. Dat is pas gaaf! Ik heb dan een prachtig uitzicht en kan springen! Yieehaa!

Ik kan trouwens ook al staan alhoewel ik dat zelf nog niet altijd in de gaten heb…. Ik sta bijvoorbeeld in de box en ben druk aan het bewegen en ineens sta ik dan een paar seconden met losse handen en vaste benen. De eerste stapjes naar meer, zeg ik!

Vannacht een uurtje langer vanwege de wintertijd. Ik mocht daardoor eXtra laat naar bed. Ben benieuwd hoe lang ik slaap!

It wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Slopertje

Hier zie ik er nog vredelievend uit, maar dat is schijn.
Ik ben een sloper en ik ben er trots op! Niet alleen sloper, maar alles moet weg!
Dus als er iets op de tafel ligt: Het moet weg!
Als er iets op de leuning van de bank ligt: Het moet weg!
Als er iets op de hoge tafel ligt en ik kan er bij op m’n teentjes: Het moet weg!
Als er iets in de la ligt: Het moet weg.
En als mama een toren bouwt dan moet’ie OMMERDEPOM!
En zo snel mogelijk. Ik weet niet of het een fase is, maar wat mij betreft blijft’ie nog wel even duren. Ik vind het leuk. Het woord ‘nee’ of de woorden ‘niet doen’ ken ik nog niet (of daar ben ik Oost-Indisch doof voor) en als papa of mama me dan wegzet of neerzet, dan lach ik hard, want ik denk dat het een grap is.

Maar de toren vind ik het allerleukst! Al die mooie kleuren die ik met één mactige klap tegen de vlakte kan slaan en daaropvolgend het grote wonder. Het kan niet stuk, want in no-time heeft mama hem weer opgebouwd. Miraculeus, maar zeker niet minder leuk, want BOEM, daar gaat hij weer!

Verder heb ik een fijne dag gehad en alles was goed. M’n eetlust is weer helemaal terug, terwijl mijn lust om te drinken en m’n lust om te slapen nog steeds lustig aanwezig zijn. Prima-de-pima dus.

Maar papa was er niet. Die had een kriejeetivvitie wurksjop in Mechelen en dat ligt in België. Die was dus laat thuis. Gelukkig had ik mama helemaal voor mezelf. Ook wel eens fijn. Ik denk dat ik hem thuis heb horen komen. Dan kan ik eindelijk op 2 oren slapen.

It wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Goed gevoed

Ik heb een dag van vrolijkheid achter de rug. Dat is zoiets als het gevoel van diep ademhalen, zodat je borst opzwelt en je een beetje groter wordt, blij kijkt en denkt: Ik heb er zin in vandaag!

En aan het eind van de dag, adem je dan weer uit en zeg je: Hè, hè!
Maar dat doe je pas zo laat mogelijk. Want dat gevoel wil je zo lang mogelijk vast houden. Want dat is leuk. Zo’n dag was het dus. En ik denk dat het een beetje de spin-off van het weekend was. Ook zo veel gelachen en dus vrolijkheid.

Ik was al vroeg wakker, om 6 uur en heb een lekker flesje opgedronken in bed! Mama was al aan het douchen en ik denk dat papa nog geen zin had om op te staan… Daarna wel hoor. Eerst heeft hij me aangekleed en naar beneden gebracht. Ik heb iets nieuws. Ik drink het flesje nu weer snel leeg en vandaag heb ik dan weer geen zin in brood. Dat kan hè! Ik kan het hebben.

Trouwens we hebben een heel mooi kaartje gekregen van Erwin en Desiré, onze buren. Dat heeft Desiré zelf gemaakt en dat vind ik zo knap! Niet alleen is het knap, dat is een kaart die met liefde is gemaakt, want dat koop je niet in de winkel. En dat maakt hem echterder. Hij is voor m’n nieuwe broertje/zusje. Ik ga hem goed bewaren!

Op de crèche heb ik weer m’n gezichten getrokken en veel gelachen. Het was een fijne en gezellige dag en ik heb 2 boterhammen achter elkaar gegeten en een Nijntjekoekje in m’n haar gesmeerd. Dat staat me goed vind ik! Hahaha!

Papa vind dat ook en daarom stopt hij me in bad denk ik. Maar dat was nadat ik gegeten had. Weer een walking dinner. Rundvlees met sperziebonen en aardappeltjes. Lekker! Meer dan een half potje! Beter en beter, meer en meer!

Uiteindelijk, nadat ik in bad ben geweest, aangekleed was en helemaal klaar voor bed, zei ik pffffff en was de dag voorbij. Heerlijk bij mama op schoot m’n laatste flesje van de dag drinken. Daar doe ik het voor en de warmte van mama…

It wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Te laat!

Gisteren was ik moe en ben ik eigenlijk  vergeten de blog te schrijven en schaam me dood.
Nou niet echt hoor, soms heb je van die dagen waarin je de boel de boel moet laten en gisteren was dus zo’n dag. Ik heb ook heerlijk geslapen. De hele nacht door, één keer wakker geweest en toen kwam mama en heb ik alleen maar heerlijk geknuffeld en dan is het goed. En slaap ik weer heerlijk verder.

Ik heb trouwens nieuwe sloffen en nu heb ik er twee. Kan ik lekker afwisselen, want anders krijg je van die zweetkakkies zegt mama. En dat is nooit grappig. Waren die andere stoer, deze zijn nog stoerderer, want hier zitten tijgers op! Dan kun je extra hard lopen en hoef je voor niks of niemand bang te zijn. Niet dat ik dat ben (nou ja soms, als ik iets groots zie wat ik nog nooit heb gezien en het beweegt en praat, ben ik even een heel klein beetje bang en dat hoeft nu dus ook niet meer), maar het is dus handig.

Ik heb nog steeds niet echt zin in warm eten, maar vandaag waren het al 5 hapjes. Nee, ik zit echt even in een melk en boterham periode. Nou ja, niks mis mee! Zo lang ik groei, is het goei!

En morgen is het weekend! Want dan ga ik niet naar de crèche en zijn papa en mama thuis! Gezellig.

It wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Voldaan, gedaan.

Lekker dagje thuis met mama en ik kan me nog herinneren dat ik zo’n dag liggend en om me heen kijkend doormaakte. Waar blijft de tijd, hè! Vandaag lig ik alleen als het echt noodzakelijk is en voor de rest ben ik heel druk bezig.

Kruipen, kijken, schoonmaken, proberen, testen, voelen, Columbus dus, zoals mama dat noemt en dat klopt. Ik zit echt in die fase en dat is tweeledig. Aan de ene kant ontdek ik meer en meer en raakt m’n hoofd voller en voller en maken m’n hersenen meer en meer verbindingen en aan de andere kant heb ik echt behoefte aan knuffelen. Ik denk om het één met het ander in balans te brengen. Ik vraag me af of Columbus ook graag met z’n moeder knuffelde.

Over Columbus gesproken, even de achtergrond van het ei van Columbus.

Christoffel Columbus werd na zijn terugkeer uit Amerika (waarvan men toen nog aannam dat het Indië was) bij een diner bij kardinaal Mendoza in 1493 door Spaanse edellieden voorgehouden dat het niet zo moeilijk was geweest om Indië te ontdekken, andere kundige mensen hadden dat ook wel gekund. Columbus antwoordde niet direct, maar vroeg om een ei en wedde met de aanwezigen dat het hen niet zou lukken het ei zonder enige hulp rechtop te laten staan. Ze probeerde het allemaal zonder succes. Columbus pakte toen het ei en maakte één kant plat door het op tafel te tikken. Het ei bleef nu rechtop staan. De aanwezigen begrepen wat Columbus bedoelde: als iemand eenmaal heeft laten zien hoe iets gedaan moet worden, weet iedereen hoe het moet.

Het kan ook zijn dat iemand anders dat zei hoor! Maar vooral de laatste zin vind ik cool.

Ik ben ook nog samen met mama gaan winkelen en mama was een beetje jaloers omdat ik met andere mensen flirte. Aan de andere kant is ze ook trots op me hoor! Dat kun je zien aan haar gezicht. Zo mooi!

Toen we thuis kwamen waren we beide best wel moe. Voor mama is dat best logisch want die is al met z’n tweeën en dan ik er ook nog bij. Dat is een hele klus! Ik ben dus ook heel trots op haar en ik ben ook zo benieuwd naar m’n broertje of zusje. Ik ben al druk bezig met nadenken over een naam, maar weet het nog lang niet!

Ik ben ook nog even in bad geweest! Verrassing van papa. Ik vind bad leuk. Lekker spetteren en met m’n eendje spelen. En wat ik ook doe is met m’n hoofd naar voren in het schuim. Dan is het net of ik sinterklaas ben!

Mama heeft boerenkool gemaakt, maar ik heb geen boer gezien. Een beetje een kool-zoekt-boer déjà-vu, denk ik. Ik heb het geproefd, maar was meer voor de worst, maar uiteindelijk nog meer voor de melk. Ook zo’n houvast en daar heb ik  nu behoefte aan. Dat en lekker slapen.

It wie wer in moaie dei.

Deze slideshow vereist JavaScript.